حجت باقری - گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز
روزبه دبیری - گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز

بهسازی و تقویت خاک­های مساله­دار از نظر ویژگی­های ژئوتکنیکی نیازمند استفاده از مصالح مناسب است. بنابراین خرده­های لاستیک می­تواند بعنوان یک گزینه پیشنهادی جدید، در این خصوص مطرح شود. از سوی دیگر، امروزه دفع لاستیک­های فرسوده یکی از معضلات و مسائل اساسی از نظر محیط­زیست می­باشد. لذا در تحقیق حاضر به بررسی بهبود توانایی باربری خاک رس کائولن همراه با مخلوط ذرات زائد لاستیک­های فرسوده (باهدف کاهش آلاینده­های زیست­محیطی) بر اساس آزمون­های آزمایشگاهی پرداخته شده است. ذرات گرانول لاستیک بازیافتی در قطرهای 1 ،3 و 5 میلی­متر با درصدهای 5/2، 5، ، 5/7 و10 با خاک رس مخلوط شدند. جهت بررسی رفتار ژئوتکنیکی خاک رس تثبیت شده، آزمون­های تراکم، مقاومت فشاری تک­محوری، برش مستقیم و نفوذپذیری بر روی نمونه­ها انجام گرفت. نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر نشان داد، میزان بهینه اندازه ذرات گرانول لاستیک و مقدار آن­ها در خاک رس به ترتیب برابر 1 میلی­متر و 5/2 درصد می­باشد. این مقادیر باعث کاهش قابل­توجه نسبت تخلخل حداقل در خاک رس تثبیت شده گردیده است. نتیجه آن، افزایش توانایی باربری، تراکم پذیری می­باشد. از سوی دیگر، افزودن ذرات گرانول لاستیک بازیافتی در تمامی ابعاد و درصدهای وزنی در خاک رس سبب افزایش میزان نفوذپذیری گردید. 

خاک رس کائولن, گرانول لاستیک بازیافتی, ژئوتکنیک زیست محیطی, بهسازی, خصوصیات ژئوتکنیکی