ارزیابی پتانسیل تولید هیدروکربن سنگ منشا پابده در میدان نفتی رامین واقع در فروافتادگی دزفول، جنوب غرب ایران

سازند پابده یکی از مهم­ترین سنگ­های منشا در حوضه رسوبی زاگرس است که به وسیله روش­های ژئوشیمیایی بررسی شده است. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت مواد آلی و ارزیابی تکامل حرارتی سازند پابده در چاه شماره 4 میدان نفتی رامین واقع در ناحیه فروافتادگی دزفول، جنوب­غرب ایران است. بر اساس دیاگرام شاخص هیدروژن (HI) در مقابل بلوغ حرارتی و پختگی، محتوای کروژن این سازند از نوع II ارزیابی شده است. اکثر نمونه­های سازند پابده دارای  Tmax بیش تر از 435 درجه سانتی­گراد بوده که نشان­دهنده­ی آن است که شیل­های این سازند از لحاظ حرارتی به پختگی لازم جهت ورود به مرحله تولید نفت رسیده است. دامنه­ی اندیس هیدروژن (HI) از mgHC/gTOC 150 تا 350 و دامنه S2+S1 ازmgHC/grock 98/11 تا 06/31 (بطور میانگین 05/21) و پیشنهاد می­شود که شیل دارای پتانسیل تولید نفت است. در واقع، مقدار کربن آلی (TOC) نمونه­های شیل چاه شماره 4 رامین، از 1.82 تا 3.5٪، نشانه­ای از یک سنگ منشا بسیار خوب است. بنابراین، بررسی تغییرات پارامتر  S1+S2و مقدار ماده آلی نشان می­دهد که سازند پابده در این چاه به عنوان سنگ منشا، توان تولید هیدروکربن بسیار خوبی را داراست. هم­چنین با بررسی بلوغ حرارتی مشخص شد که این سازند به پختگی کافی برای تولید هیدروکربور رسیده و وارد پنجره نفت­زایی شده است.

Keywords:

پابده , شیل , فروافتادگی دزفول , کروژن , ماده آلی