رضا عزیزی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان
امراله صفری - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان
حسین وزیری مقدم - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان
حسین مصدق - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه خوارزمی، تهران

ماستریشتین بالایی (سازند تاربور) یک افق غنی از امفالوسیکلوس در سکانس­های کربناته حوضه تتیس است. امفالوسیکلوس از فرامینیفرهای بنتیک اربیتوئیدال شکل است که در یک رخساره منعکس کننده محیط پلاتفرم خارجی می­باشد و معمولا همراه با رودیست، اکینودرم و فرامینیفرهای دیگر یافت می­شود. در این پژوهش با توجه به داده­های مورفومتریک، می­توان نمونه­های یافت شده از سازند تاربور ناحیه سمیرم را به سه گونهOmphalocyclus antoliensis, Omphalocyclus cideensis, Omphalocyclus macroporus نسبت داد که می­توانند موید سن ماستریشتین پسین برای سازند تاربور در برش مذکور باشند. در این میان گونه­های Omphalocyclus antoliensis, Omphalocycluscideensis از ایران برای اولین بار گزارش می­شود. بعلاوه اینکه گونه مشهورOmphalocyclus macroporus بطور سیستماتیک و علمی مورد بازبینی قرار می­گیرد.

امفالوسیکلوس, سمیرم, سازند تاربور, مورفومتریک, ماستریشتین پسین