زهرا طهماسبی
احمد احمدی خلجی
لیلی ایزدی کیان
محسن حسنوند

سنگ های دگرگونی شمال غرب الیگودرز را می توان به دو گروه ناحیه ای و مجاورتی تقسیم نمود. سنگ های دگرگونی ناحیه ای شامل اسلیت، فیلیت و شیست بوده و سنگ های دگرگونی مجاورتی شامل شیست های لکه دار و هورنفلس می باشند. مطالعات دقیق پتروگرافی این سنگ ها نشان می دهد که کانی های آندالوزیت، کردیریت و سیلیمانیت حاصل دگرگونی مجاورتی بوده اند. مطالعات ژئوشیمیایی نشان می دهد که ترکیب سنگ رسوبی اولیه قبل از دگرگونی، گریوک و یا شیل بوده است. همچنین داده های عناصر اصلی و کمیاب، غالبا سنگ آذرین آندزیتی را مولد این رسوبات نشان می دهد. نمودارهای ژئوشیمیایی متمایزکنندهو آنومالی منفی عناصری نظیر Rb, Sr, K بیانگر جابجایی این عناصر در ضمن فرآیندهای دگرسانی و دگرگونی است. نمودارهای تفکیک کننده محیط های تکتونیکی نشانگر محیط مرتبط با فرورانش (جزایر قوس اقیانوسی) برای این سنگ ها می باشد. بر اساس نمودار سودوسکشن P-T و پاراژنز بیوتیت-سیلیمانیت- کردیریت، بیوتیت-سیلیمانیت و سیلیمانیت-کردیریت دمای تخمینی 670-650 درجه سانتی گراد و فشار در محدوده 5/3 کیلوبار برای دگرگونی مجاورتی برآورد می شود.  

الیگودرز, متاپلیت, شیل, کردیریت