پیام رئیسی گوجانی - گروه مهندسی مواد ، دانشکده علوم و فناوری های نوین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان، کرمان، ایران
مصطفی علیزاده - گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه میبد، میبد، ایران.
بهروز شایق بروجنی - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر کرنش بر خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی الکتروشیمیایی آلیاژ آلومینیوم 2024 و مقایسه­ی آن با پیرسازی معمولی T6 در فرایند عملیات حرارتی پیرسازی ترمومکانیکی دو مرحله­ای پرداخته شده است. برای انجام این پژوهش نمونه­هایی از این آلیاژ در حین پیرسازی معمولی تحت درصد­های مختلف کرنش در دمای محیط قرار گرفت و پس از آن عملیات پیرسازی کامل گردید. چهار کرنش 10%، 30%، 50% و 65% توسط دستگاه نورد بر نمونه ­ها اعمال گردید. نتایج حاصل از آزمایش کشش با نرخ کرنش پایین، منحنی­های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و میکروسکوپی نوری نشان می­دهد، نمونه ­ی با 50% کرنش در حالت بهینه ­ی ریزساختار، استحکام و مقاومت به خوردگی قرار دارد. این امر به دلیل توزیع ریز و یکنواخت رسوب­ها است که باعث افزایش 27% در استحکام تسلیم، 10% در استحکام کششی و 83% در مقاومت به خوردگی، نسبت به عملیات حرارتی T6 شده است. بنابراین اعمال کرنش 50%، در عملیات حرارتی پیرسازی ترمومکانیکی دو مرحله­ای فوق، می­تواند منجر به افزایش مقاومت به خوردگی با حفظ استحکام بالا شود.

پیرسازی ترمومکانیکی, خوردگی الکتروشیمیایی, پلاریزاسیون, آلیاژ آلومینیوم 2024