قاعده منع توسل به زور و حملات آمریکا و متحدانش به سوریه در خلال سال های 2014 تا 2018
Publish place: Public Law Studies Quarterly، Vol: 50، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 444
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLSQ-50-1_016
تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1398
Abstract:
حملات متعدد ائتلاف آمریکایی به سوریه طی سال های 2014 تا 2018 که با بهانه جویی های مختلف اعم از مبارزه با داعش یا نوعی از مداخله بشردوستانه به منظور مقابله با کاربرد ادعایی تسلیحات شیمیایی صورت گرفته، تمامیت بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد را خدشه دار ساخته است. نظریات حقوقی مختلف و البته غیرقابل قبولی از جمله تئوری عدم تمایل و عدم توانایی ، تئوری بسط مفهوم دفاع مشروع دسته جمعی عراق علیه داعش در خاک سوریه ، نظریه ابهام خلاقانه و سازنده قطعنامه 2249 و تئوری رضایت ضمنی در توجیه حملات ائتلاف به رهبری آمریکا علیه مواضع داعش در خاک سوریه طرح شده است. در خصوص حمله به آنچه تاسیسات سلاح های شیمیایی دولت سوریه نامیده شده، به استدلال هایی همچون اقدامات تلافی جویانه به منظور مقابله با کاربرد تسلیحات شیمیایی ، مداخله بشردوستانه در بستر اجرای کنوانسیون سلاح های شیمیایی و تمایز میان مشروعیت و قانونی بودن مداخله نظامی به صورت صریح یا ضمنی استناد شده است. این نوشتار به منظور پاسخگویی به این پرسش که چرا حملات آمریکا و متحدانش به سوریه در خلال سال های 2014 تا 2018 غیرقانونی تلقی می شود ، با روشی توصیفی - تحلیلی به بررسی نظریات و استدلال های حقوقی مطرح شده در مورد این حملات می پردازد و این فرضیه را آزمون می کند که حملات آمریکا و متحدانش به سوریه در قالب هیچ یک از استثنائات وارد بر بند 4 ماده 2 منشور یعنی مواد 42 و 51 قرار نگرفته و از طرفی دیگر عنصر رافع وصف متخلفانه یعنی رضایت دولت سوریه نیز احراز نشده است؛ بدین ترتیب، حملات مزبور غیرقانونی تلقی می شوند .
Keywords:
توسعه تدریجی قواعد مرتبط با استفاده از زور , دفاع مشروع , سوریه , قاعده منع توسل به زور , داعش , قطعنامه 2249 شورای امنیت
Authors
احمد رضا مبینی
گروه حقوق بین الملل دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس، تهران.
جواد مبینی
کارشناس ارشد سازمان های بین المللی و حقوق بین الملل، دانشکده روابط بین الملل، تهران، ایران
پوریا عسکری
عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :