عوارض و میزان بقای ازوفاگوژژنوستومی به دنبال گاسترکتومی توتال: مقایسه دو روش بخیه ی دستی و منگنه ی جراحی

مقدمه: سرطان معده شایع ترین سرطان مردان در ایران و سومین سرطان شایع بین زنان ایران پس از سرطان پستان و روده ی بزرگ است. این مطالعه با هدف مقایسه ی عوارض و میزان بقاء بین دو روش بخیه ی دستی و با منگنه ی جراحی در ازوفاگوژژنوستومی به دنبال گاسترکتومی توتال انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی هم گروهی تاریخی 116 بیمار نیازمند گاسترکتومی توتال مبتلا به سرطان پروگزیمال معده و دهانه ی معده بودند. طی سال های 97-1391 به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. بیماران از نظر سن، جنسیت، روش جراحی، میزان نشت و عوارض دیگر در دوره ی بستری و حداقل 12 ماه پس از جراحی و میزان بقاء یک ساله مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 20 و از آزمون های مجذور کای، تی مستقل، کاپلان مایر و رگرسیون کاکس استفاده شد.یافته ها: بخیه در 40 بیمار (5/34%) به صورت دستی و در 76 بیمار(5/65%) با منگنه ی جراحی انجام شد. در روش بخیه ی دستی، 6 مورد( 15%) و در روش منگنه ی جراحی 2 مورد(6/2%) نشت بخیه وجود داشت(018/0= P). در گروه بخیه دستی، متوسط زمان عمل جراحی، 7/50±9/273 دقیقه و در گروه منگنه ی جراحی 8/65±3/252 دقیقه بود(018/0= P). در روش بخیه با منگنه ی جراحی 8 مورد(20%) و در روش بخیه ی دستی 4 مورد(3/5%) مرگ و میر بعد از عمل رخ داد(009/0= P).نتیجه گیری: با توجه به کمتر بودن میزان نشت و مرگ و میر بعد از عمل، ازوفاگوژژنوستومی با منگنه ی جراحی مفیدتر از روش با بخیه ی دستی است.