تحلیل واژه تزکیه و سیره عملی پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) پیرامون آن

استنباط از معنای لغوی و اصطلاحی واژه تزکیه در تفاسیر و کتب نگارش یافته در این مقوله عبارت است از: طهارت و پاکی انسان از رذایل اخلاقی و شهوات نفسانی که فواید وآثار ارزندهای برای انسان در پی دارد. لیکن با نگرش به اینکه در جنبه عملی و رفتاری تزکیه کمتر برای عامه مردم صحبت شده، شنونده همواره با شنیدن این واژه جنبه صرفا درونی ومعنوی را در ذهن خویش متبادر میسازددر این رابطه با تدبر در معنای واژه تزکیه و تاویلهای بیان شده دراین زمینه و واکاوی مفاهیم نورانی آیه2 سوره مبارکه جمعه، سیره پیامبر (ص)، ائمه معصومین (سلام االله علیهم) و برخی تفاسیر و کتابهای موجود، این مطلب مورد مداقه بیشتری قرار گرفته است. با پژوهش صورت پذیرفته درمییابیم این مقوله علاوه بر جنبه اخلاقی و تکلیف یکایک مسلمانان،مقوله ای مبتنی بر عمل و امری اجتماعی بوده و به تبع آن وظایف سنگینی بر عهده مسئولین جامعه اسلامی در شئونات مختلف حاکمیتی و مدیریتی میگذارد. و در این راستا حاکمان جامعه اسلامی در خصوص تدوین و اجرای قوانین جامعه با هدف تزکیه و پاک گردانیدن امور امت در ابعاد مختلف سیاسی و اجتماعی و اقتصادی دارای وظایف خطیری بوده وضرورت دارد در کنار عالمان دینی که وظیفه تبلیغ و نشر معارف ناب قرآنی و اسلامی رادارند، جهت رشد و نمو مملکت اسلامی بر پایه اعتقادات دینی قانونگذاری و برنامه ریزی نمایند. تزکیه علاوه بر مواعظ اخلاقی ومعارف دینی برای پاکی روح جنبه ای عملی داشته و شامل مسائل حکومتی و مدیریتی و برنامه های جامعه اسلامی بوده و حاکمان و مدیران جامعه اسلامی وظایف خطیری دراین باب برعهده دارند.

Keywords:

تزکیه , قرآن , فضائل و رذائل اخلاقی , زکات , طهارت , جامعه اسلامی