جعفر شهیدی ارقینی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن؛ دانشکده علوم و فنون قرآن تهران

انسان به عنوان موجود اجتماعی با یکدیگر در تعامل میباشد. عدم رعایت حقوق دیگران و ضعف اخلاقی او را نیازمند برنامه و دستورات اخلاقی جامع و متقن نموده است. هیچ مکتب فکری و اخلاقی همچون دین اسلام و قرآن نمی تواند برنامه ای صحیح و دقیق و جهان شمول ارائه بدهد. زیرا بر پایه وحی و فطرت سلیم انسان میباشد و تمامی ابعاد و نیازهای جسمی و روحی او را شناسایی و پاسخ داده است. دراین مقاله با تکیه بر آیات و روایات به روش توصیفی تحلیلی و استناد به آیات و روایات، جهان شمول بودن آموزه های اخلاقی قرآن مورد بحث و بررسی واقع شده است.

جهان شمولی قرآن، آموزه های اخلاقی و اجتماعی، فطرت.