ارزیابی عملکرد مدلهای مبتنی بر شبکه عصبی مصنوعی و ماشین یادگیری افراطی در زمینه پیش بینی میزان تقاضای آب شرب شهری

ایران یکی از کشورهایی است که در سالهای اخیر دچار تنش آبی شده است. شهر قم، واقع در فلات مرکزی ایران از این قاعده مستثنی نیست. به همین دلیل تامین نیاز آب شهرهای بزرگ نظیر قم در سنوات اخیر به چالش کشیده شده است. از طرفی پیشبینی میزان مصرف آب شرب شهری یکی از دغدغه های نوین جوامع شهری معاصر بوده است. در این راستا، تحقیقات زیادی در زمینه مقایسه عملکرد مدلهای مختلف به ثمر رسیده است. با معرفی شبکه عصبی مصنوعی انتظارات از میزان دقت مدلهای مبتنی بر آن بسیار بالا رفت. در این پژوهش عملکرد دو مدل مبتنیبر شبکه عصبی مصنوعی بازگشتی (NARX)، مدل یادگیری ماشینی افراطی (ELM) برای پیشبینی میزان مصرف آب شرب شهرک مهدیه قم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل NARX از دقت بالاتری در مقایسه با ELM برخوردار است. علت عملکرد ضعیفتر ELM را میتوان در پیچیدگی زیاد رفتار مصرفکننده آب و ساختار ساده این مدل نسبت به NARX دانست.

Keywords:

شبکه عصبی مصنوعی , ماشین یادگیری افراطی.