حسین شمشیری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آموزشی برق و الکترونیک، دانشگاه جامع امام حسین (ع)
ابوالفضل چمن مطلق - استادیار دانشگاه ایوانکی

سلول خورشیدی یک وسیله ی الکترونیکی است که از طریق فرایندهای فتوولتائیک، انرژی تابشی خورشید را به انرژی الکتریکی تبدیل می کند. عملکرد و بازدهی سلول های خورشیدی همواره به عنوان یک چالش قابل توجه برای پژوهشگران بوده است. در میان طرح های گوناگون برای بهبود بازدهی سلول خورشیدی، تله اندازی نوری پلاسمونیک توسط نانوذره های فلزی به عنوان یک روش مطلوب مورد مطالعه قرار گرفته است. نانوذره های فلزی برای به تله انداختن نور به صورت افزایش طول مسیر نوری در ماده جاذب از طریق پراکنده کردن نور فرودی و ایجاد میدان الکترومغناطیسی با شدت 10^5 برابر شدت میدان نوری فرودی یک روش بسیار مناسب برای تقویت جذب در سلول خورشیدی هستند. با این حال، تحقیقات در مورد اندازه، شکل و محل قرارگیری این نانوذره های فلزی همچنان ادامه دارد. در این مقاله، جذب نوری در سلول خورشیدی CdTe/CdS از طریق نانوکره های فلزی بررسی شد. روش عددی FDTD برای محاسبه جذب نوری نزدیک نانوکره های آلومینیوم و نقره استفاده گردید. نتایج نشان داد که جذب با وجود این نانوکره ها، 3/44% تقویت گردید.

سلول خورشیدی پلاسمونیک، نانوذرههای فلزی، تله اندازی نوری، روش عددی FDTD، سلول خورشیدی CdTe/Cds