محمدامین امیری - مجتمع دانشگاه یبرق و کامپیوتر، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
سجاد نصیری هرچگانی - مجتمع دانشگاه یبرق و کامپیوتر، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران

درهم سازی داده ها یک فرآیند یک طرفه است که در آن هر طول داده ی ورودی در نهایت تبدیل به یک رشته داده خروجی با یک اندازه ی ثابت می شود که به آن مقدار تابع درهم سازی گفته می شود. این قابلیت این امکان را به ما می دهد که یکپارچگی داده های ورودی را بررسی کنیم. الگوریتم درهم ساز یک عمل خلاصه سازی را روی جریان ورودی انجام می دهد. یکی از کاربردهای توابع درهم ساز در تولید و تصدیق امضای دیجیتال تعریف می شود که با استفاده از این توابع، اطلاعات ارسالی و دریافتی با هر اندازه ای به یک داده با اندازه ثابت تبدیل می شوند. با توجه به استفاده از توابع درهم ساز در کاربردهای مختلف از جمله کاربردهای رادیو نرم افزاری، بالطبع نیاز به انعطاف پذیری و ارائه بازدهی های متفاوت از توابع درهم سازی احساس می شود. در این مقاله الگوریتم Blake که از جمله الگوریتم های درهم سازی داده و جزوالگوریتم های نهایی SHA-3 می باشد را مورد بررسی قرار داده و جهت بهبود شاخص های پیاده سازی سخت افزای آن، به جای جمع کننده های معمولی از جمع کننده های منطقی که سرعت بالاتری دارند استفاده می کنیم. در نهایت نتایج سطح مصرفی، فرکانس کاری و بازدهی الگوریتم ارائه گردیده و با نتایج پیاده سازی های پیشین مقایسه می شود. لازم به ذکر است که پیاده سازی الگوریتم بر روی سه تراشه Virtex6، Virtex5 و Virtex7 انجام شده است. در این تحقیق الگوریتم Blake، به لحاظ حداکثر فرکانس کاری تا 66% ارتقا را شاهد بوده و بازدهی هم افزایش می یابد. سطح مصرفی تراشه نیز 22% کاهش می یابد که موجب افزایش کارایی الگوریتم می شود.

درهم سازی، الگوریتم FPGA، Blake، بازدهی