بررسی آسایش زیست اقلیمی شهر اردبیل

بیان شرایط اقلیم آسایشی معمولا با شاخص هایی بیان می گردد که در آن مجموعه ای از عناصر هواشناختی و انسانی و محیطی دخالت داده می شود. این پژوهش به مقایسه شرایط آسایش اقلیمی ایستگاه اردبیل پرداخته و در این خصوص از داده های بیست ساله ی ( 2000-1951 ) میانگین دما، حداقل و حداکثر دما، میانگین رطوبت، حداقل و حداکثر رطوبت، سرعت باد، به صورت ماهانه و سالانه استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در شاخص دما رطوبت تام، به طور میانگین در سال هوا سرد می باشد ولی در کل ماه آپریل خنک، ماه های نوامبر تا مارس سرد و بقیه ی ایام سال در آسایش می باشد. در شاخص گیونی تقریبا از شرایط سرد تا معتدل در نمودار مشهود می باشد و نزدیک 90 درصد ماه ها در هنگام صبح چه در زمستان و چه در تابستان در منطقه سرد قرار می گیرند فقط ماه ژولای و آگوست از این شرایط خارج می باشد. در شاخص اولگی در تمامی ماه هارطوبت بالاست. شاخص ماهانی نشان می دهد که نوسانات دمایی در تمامی ماه ها بالاتر از 10 می باشد به گونه ای که کمترین نوسان در ماه ژانویه 19.44 و بیشترین آن در ماه آپریل 23.27 درجه می باشد و تقریبا در 90 درصد ماه ها شرایط سرد می باشد. در شاخص بیکر فصل زمستان هواسرد و فصل پاییز خنک و بقیه ی فصول خنک می باشد. شاخص دمای موثر در هیچکدام از ماه ها شرایط آسایش وجود ندارد.

Keywords:

آسایش اقلیمی , گیونی , دمای موثر , ایستگاه اردبیل