مقایسه تاثیر تغییر در هر یک از عوامل اسلامپ،نسبت آب به سیمان و عیار سیمان بر مقاومت فشاری بتن

طبق مراجع مختلف افزایش نسبت w/c، افزایش اسلامپ به کمک آب و کاهش عیار سیمان باعث کاهش مقاومت بتن می گردد. اما آنچه حائز اهمیت می باشد از میان 3عامل مذکور. نسبت w/c تاثیر واضح تری دارد؛ آنچنان که می توان گفت کاهش مقاومت بتن به سبب افزایش اسلامپ با افزایش آب و یا کاهش عیار سیمان باعث افزایش نسبت w/c شده و در نهایت افزایش این نسبت به کاهش مقاومت منتهی می شود. در این مقاله به کمک ایجاد یک شرایط نسبتا یکسان سعی بر آن بوده است که تاثیر این عوامل هر یک جداگانه بررسی شوند. لذا حدود 300 کیلوگرم نمونه سیمان و 1000 کیلوگرم شن و ماسه تهیه شد. سپس 20طرح مخلوط بتن (160 آزمونه) مشابه و بدون افزودنی ساخته شدند. در مرحله اول مخلوط بتن های آزمایشگاهی با عیارهای 330، 340، 350، 360 و 370 کیلوگرم در متر مکعب تهیه شد که سعی بر حفظ کارائی (اسلامپ~8سانتی متر) بود. در مرحله دوم مخلوط بتن های آزمایشگاهی با نسبت آب به سیمان های 53/0، 54/، 55/0، 56/0، 57/0، 58/0 و 59/0 و عیار ثابت 350 کیلوگرم در متر مکعب اجرا شد. در مرحله سوم مخلوط بتن های آزمایشگاهی با اسلامپ های مختلف 5، 6، 7، 8، 9، 10، 11 و 12 سانتی متر و عیار ثابت 350 کیلوگرم در متر مکعب تهیه گردید. بر روی 20مخلوط بتن آزمایش مقاومت فشاری 1، 3، 7، 28، 90روزه و مقاومت کششی 28روزه انجام گرفت. نتایج این عملیات آزمایشگاهی تاثیر بیشتر تغییرات w/c در مقاومت بتن نسبت به تغییرات اسلامپ یا عیار را نشان داد؛ به گونه ای که با کاهش هر 01/0 نسبت w/c حدود 3/1 مگاپاسکال مقاومت 28روزه افزایش می یابد، لیکن به ازای افزودن هر 10 کیلوگرم سیمان در یک مترمکعب بتن، مقاومت حدود 2/1 مگاپاسکال (مشابه هر 1سانتی متر افزایش اسلامپ) افزایش دارد. در حقیقت ضریب تاثیر کاهش پارامتر w/c واضح تر می باشد. (البته همواره کاهش w/c بدون مصرف افزودنی مطلوب نیست.)

Keywords:

اسلامپ , w/c , عیار سیمان , مقاومت بتن.