نسرین مقتدایی - دانش آموخته ی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
رضا احمدی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مداخله مثبت نگری بر تنظیم هیجانی و عزت نفس دختران ناسازگار متوسطه اول شهرستان اهواز انجام گرفت. این طرح شامل پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با پیش آزمون یا پس آزمون و گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دختران ناسازگار متوسطه اول شهرستان اهواز بودند و نمونه پژوهش شامل 30 آزمودنی که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند. این افراد از لحاظ سن، جنسیت، وضعیت اجتماعی اقتصادی با کسب یک انحراف معیار پایین تر از میانگین در تنظیم هیجانی و عزت نفس و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش کاملا همگون بودند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم هیجان گروس و جان (2003) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1967). ابتدا افراد هر دو گروه مورد پیش آزمون قرار گرفتند و سپس آزمودنی های گروه آزمایش 9 جلسه 2 ساعته مداخله مثبت نگری را دریافت کردند. در حالی که گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرده بودند اما به لحاظ ملاحظات اخلاقی، در خاتمه آزمایش2 جلسه مداخله را دریافت کردند. پس از پایان مداخله بر روی گروه آزمایش، آزمودنی های هر دو گروه به وسیله پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد بین میانگین های نمرات تنظیم هیجانی (ارزیابی مجدد شناختی و سرکوبی) گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (P < 0/01). بین میانگین نمرات اعتماد به نفس و مولفه های (عمومی، خانوادگی، اجتماعی و تحصیلی) گروه آزمایشی و گروه کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (P < 0/01). بنابراین، مداخله مثبت نگری بر یک روش موثر در تنظیم هیجانی و عزت نفس دختران ناسازگار است.

مداخله مثبت نگری، تنظیم هیجانی، عزت نفس، ناسازگار