علیرضا اسدی امیر آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مهدی کاشانی نژاد - دانشیار دانشکده علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
فخرالدین صالحی - دانشجوی دکتری، دانشکده علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

در این مطالعه رفتار خشک کردن لایه نازک ورقه های بادمجان در یک خشک کن مادون قرمز (IR) بررسی گردید. اثر توان لامپ مادون قرمز (150، 250 و 375 وات)، فاصله نمونه از لامپ (5، 10 و 15 سانتی متر)، ضخامت نمونه ها (5/0 و 1 سانتی متر) و زمان خشک کردن بر خشک شدن ورقه های بادمجان موردبررسی قرار گرفت. نتایج خشک کردن بادمجان به روش مادون قرمز نشان داد با افزایش توان لامپ و کاهش فاصله نمونه ها از منبع حرارتی، سرعت خشک کردن افزایش می یابد. مقدار کاهش وزن، با افزایش توان لامپ از 150 به 375 وات، از 08/31 به 44/92 درصد افزایش یافت. میزان وزن، با افزایش فاصله لامپ از 5 به 15 سانتی متر، از 44/92 به 15/31 درصد، کاهش یافت. در این پژوهش مدل سازی فرآیند به روش الگوریتم ژنتیک - شبکه عصبی مصنوعی با 4 ورودی (توان، فاصله لامپ، ضخامت نمونه و زمان خشک کردن) و 1 خروجی جهت پیشگویی کاهش وزن انجام شد. نتایج مدل سازی به روش الگوریتم ژنتیک - شبکه عصبی مصنوعی نشان داد شبکه ای با تعداد 14 نرون در یک لایه پنهان و با استفاده از تابع فعال سازی سیگموئیدی می توان به خوبی درصد کاهش وزن در طی فرآیند خشک کردن بادمجان به روش مادون قرمز را پیشگویی نمود (99/0R=). نتایج آنالیز حساسیت توسط شبکه عصبی بهینه نشان داد که توان لامپ مادون قرمز به عنوان موثرترین عامل برای کنترل کاهش وزن بادمجان است.

الگوریتم ژنتیک, آنالیز حساسیت, بادمجان, پیشگویی, مادون قرمز