ارزیابی هیجده مدل تبخیر و تعرق مرجع در شرایط آب و هوایی دشت اردبیل
عنوان مقاله: ارزیابی هیجده مدل تبخیر و تعرق مرجع در شرایط آب و هوایی دشت اردبیل
شناسه ملی مقاله: JR_JWSC-24-6_013
منتشر شده در شماره 6 دوره 24 فصل در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JWSC-24-6_013
منتشر شده در شماره 6 دوره 24 فصل در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
مجید رئوف - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه محقق اردبیلی
جوانشیر عزیزی مبصر - دانشگاه محقق اردبیلی
خلاصه مقاله:
مجید رئوف - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه محقق اردبیلی
جوانشیر عزیزی مبصر - دانشگاه محقق اردبیلی
سابقه و هدف: تبخیر و تعرق یکی از عوامل مهمی است که دانستن مقدار دقیق آن، برای تعیین نیاز آبی و طراحی سامانه های آبیاری ضروری میباشد. یکی از راههای تعیین تبخیر و تعرق استفاده از مدلهای تجربی است، اما برای استفاده در هر منطقه باید ابتدا آنها را مورد ارزیابی قرار داد. برای این منظور در این تحقیق 18 مدل برآورد تبخیر و تعرق در مقایسه با نتایج لایسی مترهای زهکشدار و مدلپنمن- مونتیث فائو (FAO56) مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روشها: تحقیق حاضر درایستگاه تحقیقاتی هانگار دانشگاه محقق اردبیلی و در شهر اردبیل انجام شد. جهت این کار گیاه چمن در سه لایسی متر و در اطراف لایسی مترها کشت گردید. مقدار تبخیر و تعرق چمن توسط لایسی مترهای حجمی بر اساس اندازهگیری اجزای بیلان آب (حجم آب ورودی، حجم آب خروجی، ذخیره رطوبت و تبخیر و تعرق )، برآورد گردید. برای برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل تعداد 18 مدل شامل انواع مدلها اعم از دمایی، تشعشعی و ترکیبی انتخاب شد. از ایستگاه هواشناسی سینوپتیک اردبیل برای تهیه اطلاعات مورد نیاز برای مدلها استفاده شد. علاوه بر نتایج مربوط به لایسی مترها، تبخیر و تعرق بهدست آمده از مدل پنمن- مانتیث فائو نیز به عنوان مرجع مقایسه کارآیی مدلها مورد استفاده قرار گرفت. کارآیی مدلهای برآورد تبخیر و تعرق با استفاده از شاخص های آماری، ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین خطای مطلق (MAE)، درصد خطای تخمین (PE)، نسبت میانگین (MR) و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که برای همهی مدلها، پراکندگی نقاط اطراف خط یک به یک زیاد است، یا همخوانی جواب آنها با نتایج جواب لایسی متری خیلی مناسب نیست. از طرفی برخی از این مدلها بیشبرآورد و برخی از آنها با کمبرآوردی تبخیرو تعرق را محاسبه میکنند.بااستفاده از شاخصهای آماری میتوان گفت که در مقایسه با نتایج لایسی متری، در محل تحقیق مناسبترین مدلها، به ترتیب بلانی کریدل، راوازانی و همکارانو مدل Rn و ضعیفترین مدلها به ترتیب ایرماک و مدلهای والیانتزاس میباشد.به صورت کلی تناسب نتایج مدلها نسبت به نتایج مدل پنمن مانتیث فائو در مقایسه با نتایج آنها نسبت به نتایج لایسی متری، قابل قبولتر بود. همچنین با توجه به محکهای آماری در محل تحقیق نسبت به مدل پنمن- مانتیث فائو، مناسبترین مدل ها به ترتیبتورک ، برتی و همکاران و تراجوکویچ و ضعیفترین مدلها، هارگریوز- سامانی اصلاح شده، ایرماک و اسکاندل تعیین گردید. نتیجهگیری: با عنایت به اینکه مرجع مقایسه در دو ارزیابی(لایسی متر و مدل پنمن- مانتیث فائو) یکسان نبود در مشخص شدن ضعیفترین مدلها در محل تحقیق، همخوانی وجود داشت. به عبارت دیگر در هر دو روش به اتفاق، مدلهای ایرماک و مدلهای والیانتزاس ضعیفترین نتایج را داشتند. به طور کلی در جمعبندی هر دو روش مقایسه، مناسبترین مدلها را با قاطعیت نمیتوان معرفی نمود، اما ضعیفترین مدلها مشخص گردید.
کلمات کلیدی: تبخیر و تعرق, لایسی متر زهکشدار, ارزیابی, مدل پنمن- مانتیث فائو
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/953764/