انسان شناسی و انتخاب خیر در بستر ثنویت مزدایی و تاثیر آن در پایان نیک جهان

دین زرتشت در راستای مواجه های مطلوب با امور عالم به ثنویت یا دوگانه گرایی معتقد است. در باور معتقدان به این دین که در واقع نمیتوان ایشان را دوگانهپرست خواند، امور خیر عالم به مبدا خیر، اهورامزدا، مرتبط است و هر آنچه شر و تاریکی و رنج در عالم به مبدا شر، اهریمن ، برمیگردد. بنابراین در اصول اعتقادی دین مزدایی ما با وجود دو توامان خلاق در امر آفرینش مواجهیم که این دو همزاد مقوم و حاکم بر جهان هستند و مخلوقات همگی از آمیختگی و ترکیب این دو حاصل میشوند. این دوگانگی که از ابتدا به واسطه ی انتخاب دو نیروی ابتدایی حاصل میشود الگوی رفتاری ایجاد میکند که لاجرم زندگی ، کردار، انتخابها ،داد و دهش و فرجام انسان را هم به عنوان جانشین و سرباز اهورامزدا در جهانی که صحنه ی نبرد است، تحت تاثیر قرار میدهد. این مقاله با روشی مروری-تحلیلی روند این ثنویت را دین مزدایی و تاثیرش را بر مسئولیت انسان مورد بررسی قرار میدهد.

Keywords:

دین مزدایی , ثنویت , اهورامزدا , اهریمن , انسان مزدایی