الگوی آموزش و تعالی حرفه ای کارکنان حوزه امور خیر و نیکوکاری

احسان و نیکوکاری بخش مهمی از فرهنگ دینی و ملی مردم ایران به شمار می آید و گستردگی آن در کشور نشان از اهتمام تاریخی مردم این مرزوبوم به امور خیریه و نیکوکاری است. در حال حاضر با توجه به انبوه چالشهایی که پیشروی تامین اجتماعی و توسعه قرار دارد، دولتها به دلیل روبهرو شدن با سختی و دشواریهایی در حوزه مدیریتی و همچنین سیاست مشارکت مردم و توسعه موسسات مردم نهاد، مدیریت و اداره امور خیریه و نیکوکاری را به مردم واگذار نموده است. نیروی انسانی شاغل در امور خیریه و نیکوکاری یکی از ایفا کنندگان نقشهای اصلی و بنیادین در این موسسات به شمار میروند؛ بی شک آموزش و تعالی حرفه ای این قشر از جامعه حائز اهمیت بوده و بسترساز توسعه و پیشبرد فرهنگ احسان و نیکوکاری در جامعه خواهد شد.پژوهش حاضر درصدد است تا الگویی ارائه دهد که مسیر آموزش و تعالی حرفه ای کارکنان امور خیر و نیکوکاری را تعیین و تبیین نماید.روش این پژوهش توصیفی تحلیلی و از نوع مطالعات کیفی است.جامعه آماری مورد نظر شامل تعداد 15 نفر از نخبگان و پیشکسوتان حوزه های آموزش و امور خیریه و نیکوکاری بوده که با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب گردیدند.به منظور جمع آوری داده ها، از مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته ساخته شامل سوالاتی در مورد آموزش و تعالی حرفه ای کارکنان حوزه امور خیر و نیکوکاری استفاده گردید. بر اساس یافته های پژوهش تعالی حرفه ای کارکنان در سه حوزه فردی، سازمانی و مدیریتی دسته بندی گردید و پس از تحلیل مصاحبه ها و بهره گیری از منابع و متون مختلف، در قالب محتوای کلیدی و گزاره های اصلی، مولفه های هریک از این حوزه ها به طور مفصل تبیین گردید.نتایج پژوهش دربردارنده دستاوردهای نظری و کاربردی برای سازمانها و موسسات امور خیریه جمهوری اسلامی ایران است.

Keywords:

آموزش , تعالی حرفه ای , امور خیر , نیکوکاری