محمد مهدیان نسب

جلب اعتمادمردم و افزایش مشارکت تحکیم روابط صحیح بین ملت و دولت رابه دنبال دارد که هرکدام درجهت انجام وظیفه و کسب رضایت الهی ازهیچ تلاشی دریغ نمی نمایند و رابطه ای برادرانه و عدالت مدار درجهت رشد و تعالی فردی و اجتماعی برقرار شده و تداوم واستحکام این روابط سعادت جامعه را رقم می زند اگراشخاص بی صلاحیت برامورمردمان مسلط شوند کاری جزتباهی گری نخواهند داشت آنان اموال عمومی را بازیچه دست خود خویشان و اطرافیان خود قرار میدهند و جامعه را به فقرو فلاکت سوق میدهند مردم را به خواری و ذلت می کشانند تا ستم پذیر شده و دربرابر کجی ها و تباهی های آنان دم برنیاورند و به هرناراحتی و خواری تن دهند چنین مدیرانی جامعه را طبقه بندی کرده و صالحان و پارسایان را طرد می کنند و هردشمنی که بتوانند به آنها روا میدارند و فاسقان و شکم بارگان را یارویاور ووابسته به خویش مینمایند و دست آنان را درامورباز می گذارند تا هرگونه خواستند چپاول کنند و شهوات خود را ارضا نمایند آنان مردم را به هیچ می انگارند و به چیزی جز قدرت و مکنت نمی اندیشند به همین جهت امیرمومنان علی علیه السلام درسفارش خود به مالک اشتر نادیده گرفتن شایستگی درگزینش ها را ظلم و خیانت می داند و پوشیده نیست که ستم کردن و خیانت ازبزرگترین و نابخشودنی ترین گناهان است درپژوهش حاضر مصادیق گزینش رهبری و اثرآن برجامعه وباتمرکز برنهج البلاغه مورد بررسی قرار می گیرد

امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، گزینش، مصااق شناسی، پیشرفت جامعه.