سیدهاشم داورپناه - دکتری محاسبات هوشمند ،دانشکده صنعتی بیرجند
فرامرز صدقی - دانشجوی ارشد فناوری اطلاعات ،دانشکده اترک قوچان

استفاده از اینترنت اشیاء در بهداشت و درمان روز به روز در مسیر رشد پیش می رود. مانیتورینگ از راه دور بیمار و گزارش آزمایشات بالینی توجهات تازه ای را به خود جلب کرده است . در استان خراسان شمالی با توجه به پراکندگی جمعیت روستای و کاهش درآمد و عدم دسترسی مردم به پزشک متخصص باعث مرگ صدها نفر در سال می گردد که از طریق توسعه سیستم مراقبت فراگیر هوشمند میتوان بخشی از این مشکلات را مرتغع نمود و با استفاده از برنامه های کاربردی راه دور و مانیتورکردن خدمات از طریق سیستم متمرکز که زیر نظر پزشک متخصص قرار دارد بر حجم کیفی خدمات پزشکی کم هزینه افزود و در فاز ابتدایی در حوزه پیشگیری ،فرهنگ سازی وبهداشت اطلاع رسانی نمود. در این مقاله ضمن مطالعه اینترنت اشیاء در بحث سلامت هوشمند به بررسی چالش های پیش روی کاربرد اینترنت اشیاء در حوزه سلامت و درمان پرداخته شده است. در این خصوص به نتایج خوبی دسترسی پیدا کرد، Mhealth را می توان زیرمجموعه ای از سلامت الکترونیک دانست تلفن همراه در نظام سلامت Health M-Health به متخصصان اجازه می دهد به داده های بیمار و منابع مختلف دسترسی داشته باشند که کمک قابل توجهی به تشخیص و درمان می کند. استفاده از M-Healthبخصوص برای افرادی که در مناطق دور دست زندگی می کنند یا کسانی معلولیت جسمی دارند، می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. بیشترین تاثیر M-Health در وضعیت های غیر حاد و طولانی مدت که به مدیریت منظم یکپارچه در زندگی افراد نیاز است، می باشد.بنابراین هدف این مقاله بررسی نقش و اهمیت تکنولوژی M-Health در ارتقاء سلامت Health می باشد که شاهد نتایج مطلوب و اثربخش می باشیم.

اینترنت اشیاء، حوزه سلامت، سنسور، سلامت الکترونیک، شبکه تلفن همراه سلامت بدن