تاثیر هیومات سدیم بر عملکرد، فراسنجه های خونی و شکمبه ای در گوساله های هلشتاین

سابقه و هدف: براساس مطالعات انجام گرفته و در پاسخ به نگرانی ها در مورد استفاده از آنتی بیوتیک ها و دیگر محرک های رشد، تقاضا برای استفاده از مواد محرک رشد طبیعی در صنعت تغذیه دام در مدت 5 تا 10 سال اخیر افزایش یافته است زیرا برخلاف آنتی بیوتیک ها، استفاده از مواد محرک رشد طبیعی توسط دام و طیور هیچگونه باقیمانده بافتی وجود ندارد و مقاومت میکروبی ایجاد نمی کند. در این میان افزودنی های دیگر از جمله هیومات سدیم که از تجزیه مواد آلی حاصل می شود، مطرح شد. تحقیق حاضر جهت بررسی تاثیر هیومات سدیم بر عملکرد، فراسنجه های خونی شامل گلوکز، پروتئین کل و کلسترول و شکمبه ای نیتروژن آمونیاکی و اسیدهای چرب فرار در گوساله های هلشتاین انجام گرفت. مواد و روش کار: 48 راس گوساله هلشتاین (24 راس نر و 24 راس ماده) تازه متولد شده با میانگین وزن تولد2 ±37 در چهار تیمار در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 75 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. گوساله ها از روز 4 تولد مقدار 4 لیتر شیر جایگزین (10 درصد وزن تولد) را دو بار در روز ساعت های 8 و 16 دریافت می کردند. گروه های آزمایشی شامل: (1) شاهد (تغذیه شیر جایگزین بدون افزودنی)، (2) افزودن 5 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین ، (3) افزودن 10 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین و (4) افزودن 15 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین بود. هر حیوان علاوه بر دریافت شیر جایگزین دسترسی آزاد به آب و استارتر داشت. نمونه گیری خون در 30، 60 و 75 روزگی و همچنین نمونه گیری مایع شکمبه در روزهای 35 و 75 روزگی حدود 3 تا 4 ساعت بعد از تغذیه با استفاده از پمپ خلا نمونه گیری از مایع شکمیه انجام شد. مصرف خوراک و وزن گوساله ها به ترتیب به صورت روزانه و هفتگی انجام شد. یافته ها: مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی در کل دوره، قابلیت هضم ظاهری، غلظت اسیدهای چرب فرار، pH مایع شکمبه و فراسنجه های رشد تحت تاثیر تیمارها قرار گرفتند (05/0> P ). در دوره قبل از شیرگیری، در بین تیمارها، تفاوت معنی داری در ضریب تبدیل غذایی مشاهده نشد. تاثیر افزودن هیومات سدیم به شیر بر فراسنجه های خونی و شکمبه ای متفاوت بود. غلظت کل اسیدهای چرب فرار در پایان دوره در گروهی که روزانه 5 گرم هیومات سدیم را مصرف کردند، نسبت به سایر تیمارها، به طور معنی داری بیشتر بود (05/0> P ). مقدار غلظت نیتروژن آمونیاکی در پایان دوره تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (04/0=P ) و کمترین مقدار نیتروژن آمونیاکی مربوط به تیمار 2 (5 گرم هیومات سدیم) بود. اسهال در تیمارهای آزمایشی به ترتیب 8.33، 3، 4 و 4.66 درصد بود و نمره سلامتی عمومی مربوط به گوساله هایی که 5 گرم هیومات سدیم را مصرف کردند، نسبت به سایر تیمارها به طور معنی داری بیشتر بود (05/0> P ). نتیجه گیری: در این آزمایش، گوساله هایی که 5 گرم هیومات سدیم مصرف کردند، از نظرافزایش وزن، وضعیت سلامت، فراسنجه های خونی و شکمبه ای در شرایط بهتری بودند. مصرف 5 گرم هیومات سدیم اثرات خوبی بر روی فراسنجه های خونی و شکمبه ای داشت.

Keywords:

گوساله شیرخوار , وضعیت سلامت , هیومات سدیم , ضریب تبدیل غذایی