شهین نسیمی - دانشآموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام/دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
مرتضی چاجی - دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی را مین خوزستان
طاهره محمدآبادی - عضو هیات علمی/دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
محمد بوجارپور - عضو هیات علمی/دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

سابقه: شناخت ارزش تغذیه ای گونه های مقاوم بومی شده هر منطقه برای دام ها، راهی برای تامین نیاز غذای دام و در نتیجه آن انسان می باشد. هدف: مقایسه ی ارزش تغذیه ای برگ، غلاف، دانه و شاخه ی کامل سوبابل در دو فصل زمستان و تابستان. مواد و روش ها: ترکیبات شیمیایی بخش های مختلف سوبابل اندازه گیری شد. از روش تولیدگاز و هضم دو مرحله ای برای تعیین قابلیت هضم و تخمیر نمونه های آزمایشی استفاده شد. یافته ها: مقدار پروتئین خام، خاکستر، ADF و NDF برگ، غلاف و دانه فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان شد. غلظت تانن تمام اجزاء سوبابل در فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان شد. مقدار پروتئین یونجه از تمام اجزاء سوبابل به جزء غلاف زمستان، کم تر بود (05/0PP). پارتیشینینگ فاکتور، بازده تولید توده ی میکروبی سوبابل در فصل تابستان بالاتر از زمستان بود (05/0> P). تمام فراسنجه های تخمیری فوق در اجزاء درخت سوبابل نسبت به یونجه بیشتر بودند (05/0> P). اسیدهای چرب فرار کوتاه زنجیر (SCFA)، انرژی متابولیسی (ME) و ماده ی آلی قابل هضم (OMD) برگ، غلاف، دانه و شاخه ی کامل سوبابل در فصل زمستان بیشتر از فصل تابستان بود. مقدار ME دانه، غلاف و شاخه کامل (فقط زمستان) و مقدار OMD تمام اجزاء سوبابل در هر دو فصل بیشتر از یونجه بود (05/0> P). قابلیت هضم اجزاء درخت سوبابل در فصل زمستان بالاتر از تابستان بود و برای تمام اجزاء درخت سوبابل به جز دانه، قابلیت هضم کم تری نسبت به یونجه مشاهده شد (05/0> P). نتیجه گیری: در مجموع، سوبابل فصل تابستان از هضم پذیری کم تری نسبت به سوبابل فصل زمستان برخوردار بود. در کل، اجزاء سوبابل به خصوص دانه آن از ارزش غذایی بالایی بر خوردار بودند که همسان با یونجه و یا حتی بالاتر از می باشد؛ لذا در مناطق مستعد، شاید بتوان آن را به عنوان جایگزینی برای یونجه استفاده نمود. سابقه: شناخت ارزش تغذیه ای گونه های مقاوم بومی شده هر منطقه برای دام ها، راهی برای تامین نیاز غذای دام و در نتیجه آن انسان می باشد. هدف: مقایسه ی ارزش تغذیه ای برگ، غلاف، دانه و شاخه ی کامل سوبابل در دو فصل زمستان و تابستان. مواد و روش ها: ترکیبات شیمیایی بخش های مختلف سوبابل اندازه گیری شد. از روش تولیدگاز و هضم دو مرحله ای برای تعیین قابلیت هضم و تخمیر نمونه های آزمایشی استفاده شد. یافته ها: مقدار پروتئین خام، خاکستر، ADF و NDF برگ، غلاف و دانه فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان شد. غلظت تانن تمام اجزاء سوبابل در فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان شد. مقدار پروتئین یونجه از تمام اجزاء سوبابل به جزء غلاف زمستان، کم تر بود (05/0PP). پارتیشینینگ فاکتور، بازده تولید توده ی میکروبی سوبابل در فصل تابستان بالاتر از زمستان بود (05/0> P). تمام فراسنجه های تخمیری فوق در اجزاء درخت سوبابل نسبت به یونجه بیشتر بودند (05/0> P). اسیدهای چرب فرار کوتاه زنجیر (SCFA)، انرژی متابولیسی (ME) و ماده ی آلی قابل هضم (OMD) برگ، غلاف، دانه و شاخه ی کامل سوبابل در فصل زمستان بیشتر از فصل تابستان بود. مقدار ME دانه، غلاف و شاخه کامل (فقط زمستان) و مقدار OMD تمام اجزاء سوبابل در هر دو فصل بیشتر از یونجه بود (05/0> P). قابلیت هضم اجزاء درخت سوبابل در فصل زمستان بالاتر از تابستان بود و برای تمام اجزاء درخت سوبابل به جز دانه، قابلیت هضم کم تری نسبت به یونجه مشاهده شد (05/0> P). نتیجه گیری: در مجموع، سوبابل فصل تابستان از هضم پذیری کم تری نسبت به سوبابل فصل زمستان برخوردار بود. در کل، اجزاء سوبابل به خصوص دانه آن از ارزش غذایی بالایی بر خوردار بودند که همسان با یونجه و یا حتی بالاتر از می باشد؛ لذا در مناطق مستعد، شاید بتوان آن را به عنوان جایگزینی برای یونجه استفاده نمود.

تخمیر, تولید گاز, عامل پارتیشنینگ, قابلیت هضم, اسیدهای چرب کوتاه زنجیر