بررسی اثرات برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) تغذیه شده سطوح مختلف انرژی

تحقیق حاضر به منظور مقایسه اثر سطوح مختلف چربی جیره بر عملکرد رشد، برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی خون بچه تاسماهی سیبری به مدت 12 هفته طراحی و اجرا گردید. بدین منظور تعداد 135 عدد بچه ماهی ( گرم 33/0±6/15) در 9 تانک فایبرگلاس 500 لیتری (به تعداد 15 عدد در هر تانک) توزیع شدند. سه جیره آزمایشی محتوی سطوح متفاوت چربی شامل 10، 15 و 20 درصد (به عنوان سطوح پایین، بهینه و بالا) با پروتئین یکسان (42 درصد) فرموله و در اختیار ماهیان داده شد. ماهیان در طول دوره پرورش، به صورت دستی 3 بار در روز تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج روند رشد در پایان دوره پرورش حاکی از آن بود که ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی چربی 15 درصد، بطور معنی داری از وزن کسب شده و شاخص رشد ویژه بالاتری نسبت به ماهیان تغذیه شده با تیمار حاوی 20 درصد چربی برخوردار بودند. در حالیکه ضریب تبدیل غذایی ماهیان تیمار فوق الذکر، بطور معنی داری پایینتر از سایر تیمارها بود. همچنین شاخص های خونی (CBC، PCV، Hb و...)، بیوشیمیایی (پروتئین کل، گلوکز، تری گلیسیرید و کلسترول) و آنزیم های کبدی (GOT و GPT) ماهیان تغذیه شده با جیره چربی 15 درصد، به طور معنی داری نسبت به ماهیان تغذیه شده با چربی 20 درصد بهبود یافت.با توجه به نتایج مطالعه حاضر میتوان اذعان نمود، افزایش سطح چربی در جیره بچه تاسماهی سیبری تا سطح 15 درصد سبب بهبود عملکرد روند رشد، کارایی غذا و شاخصهای خونی خواهد شد

Keywords:

چربی , فاکتورهای خونی , سیستم ایمنی , تاسماهی سیبری