پیش بینی راهبردهای خودتنظیمی از مولفه های کنترل تفکر

چکیده مقدمه: با رشد و گسترش نظام شناختی، مجموعه­ای از فرآیندهای فراشناختی شکل می گیرد که موجب  یادگیری هدفمند شده و تنظیم و کنترل، فرآیندهای فکری فرد را در موقعیت یادگیری هدایت می­کند. لذا، پژوهش حاضر با هدف، پیش بینی خودتنظیمی در مولفه­های کنترل تفکر صورت گرفت. روش کار: پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه فردوسی مشهد، در سال تحصیلی 93-92 بود. 145 نفر به روش تصادفی ساده، به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه کنترل تفکر ولز و دیویس و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که از بین مولفه های پنج­گانه کنترل تفکر، مولفه­ی پرت کردن حواس، ارزیابی مجدد، تنبیه و کنترل اجتماعی با خودتنظیمی همبستگی مثبت و  معناداری  دارد. با این حال، بین مولفه­ی نگرانی با خودتنظیمی همبستگی منفی مشاهده شد. در واقع، یافته مذکور حاکی از این است که خودتنظیمی منجر به پرت کردن حواس و تغییر عمدی توجه از فکر ناراحت کننده به افکار دیگری می گردد (05/0> p). نتیجهگیری: در مجموع با توجه به یافته حاصل، می توان گفت که سازه خودتنظیمی افراد را قادر می کند جهت گیری هدفهای خود را در فرآیند یادگیری رشد داده و فرصت هایی را برای آنها فراهم می کند تا به طور فعال، فرآیندهای فکری خود را مورد  ارزشیابی و  نظارت قرار دهند.  کلید واژه ها: کنترل تفکر، خودتنظیمی، آموزش، راهبردهای تفکر