سارا جلالی جیوان - -.دستیار تخصصی بیماری های داخلی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
طیبه اسدی ساخمرسی - -.دستیار تخصصی بیماری های داخلی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
ژاله شریعتی سرابی - دانشیار گروه روماتولوژی،مرکز تحقیقات روماتولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
جلیل توکل افشاری - - استاد گروه ایمونولوژی، مرکز تحقیقات ایمونولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

استئوآرتریت شایع ترین بیماری مفصلی است که در طی یک فرایند دژنراتیو مزمن،منجر به تخریب پیشرونده غضروف مفصلی می شود. شایعترین مفصل درگیر نیز، مفصل زانو است. متاسفانه تاکنون درمان قطعی و موثری برای استئوآرتریت شناسایی نشده است. درمان های فعلی  عمدتا مبتنی بر کاهش درد و التهاب هستند، اثرات محدود و کوتاه مدتی در کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار دارند. روش های درمانی جدید، با توجه به ظرفیت محدود ترمیم خودبخودی غضروف مفصلی، رویکردی به سمت ترمیم غضروف دارند. در مطالعات متعددی ثابت شده است که تعداد سلول های مزانشیمال در مایع سینوویال مبتلایان به استئوآرتریت به طور خودبخود افزایش قابل توجهی (تا 7 برابر) می یابد؛ اما این سلول ها احتمالا به علت ناکافی بودن تعداد و عدم مواجهه با مقدار کافی فاکتورهای رشد قادر به بازسازی موثر بافت های آسیب دیده نیستند. درمان با پلاسما غنی از پلاکت(PRP) که محیطی غنی حاوی غلظت های بالا از فاکتورهای رشد مختلف است، می تواند به عنوان راه حلی برای تحریک این سلولها به همانندسازی و بازسازی بافت های آسیب دیده مفصلی و استخوانی مطرح گردد. در مطالعه حاضر به بحث پیرامون رویکردهای گوناگون درمانی استئوآرتریت زانو و بررسی دقیق تر تاثیر درمانی تزریق PRP بر مفصل زانوی استئوآرتریتی شده است. با توجه به مطالعات مورد بررسی می توان چنین نتیجه گرفت که تزریق PRP  احتمالا می تواند تا حدی نشانگر آینده ای امیدبخش برای درمان علامتی استئوآرتریت زانو، خصوصا در درجات پایین آن باشد؛ با این وجود  برای اثبات این فرضیه بررسی های بیشتر و مطالعات دقیقی مورد نیاز است

استئوآرتریت زانو, پلاسما غنی از پلاکت, درمان, (PRP) Platlete- Rich plasma