بتول بهرامی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
عبدالله بهرامی - دانشیار گروه داخلی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
علی مشهدی - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
حسین کارشکی - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

مقدمه  تنظیم هیجان یک عامل مهم و تعیین کننده در بهزیستی روان شناختی است که نقش اساسی در سازگاری با رویدادهای استرس زا زندگی ایفا می کند. این پژوهش به منظور بررسی نقش راهکارهای کنترلشناختی هیجان در کیفیت زندگی بیماران سرطانی صورت گرفت. روش کار  در این مطالعه توصیفی همبستگی، نمونه پژوهش شامل 75 بیمار سرطانی مراجعه کننده به کلینیک درمانی رضا و بیمارستان امام رضا مشهد در سال 90 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و فرم کوتاه نسخه فارسی پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان و فرم کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را تکمیل نمودند.  تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج نتایج نشان داد که راهکار های تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت و دیدگاه گیری با کیفیت زندگی رابطه مثبت معنادار داشتند. در حالیکه بین راهکار  ملامت دیگران و کیفیت زندگی رابطه معنادار منفی برقرار بود. در بررسی نقش پیش بینی کنندگی تک تک راهکار ها، نتایج نشان داد که فقط راهکار  ارزیابی مجدد مثبت قادر به پیش بینی کیفیت زندگی می باشد و سایر راهکار ها پیش بینی کننده معناداری نمی باشند.  نتیجه گیری  از یافته های این پژوهش استنباط می شود یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر کیفیت زندگی بیماران سرطانی راهکارهای کنترلشناختی هیجان است، که بعد از تجربه رویداد تهدیدآمیزی مانند سرطان، برای تنظیم هیجان های خود به کار می گیرند. بنابراین در برنامه های درمانی باید توجه خاصی به راهکار های شناختی به ویژه راهکار های سازگارانه مانند ارزیابی مجدد مثبت صورت گیرد.

راهکارهای کنترل شناختی هیجان, سرطان, کیفیت زندگی