بررسی رفتار جوشکاری، ریزساختار و خواص مکانیکی جوش مقاومتی نقطه ای فولاد دوفازی نامشابه DP980 به st12

با توجه به تمایل روزافزون کارخانه های اتومبیل سازی به استفاده از فولادهای دوفازی در بدنه خودروها، توجه به این فولادها به صورت روزافزون در حال افزایش میباشد. این فولادها نسبت به فولادهای متداول رفتار پیچیده تری در فرایند جوشکاری داشته و لذا دستیابی به جوش نقطه ای قابل قبول منجر به ایجاد چالش های جدیدی برای کارخانه های خودروسازی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مشخصه های ریزساختاری، عملکرد مکانیکی و انتقال حالت شکست از فصل مشترکی به محیطی جوش های مقاومتی نقطه ای فولادهای دوفازی غیر متشابه DP980 به st12 تحت آزمون کشش-برش می باشد. نتایج ریزساختاری نشان دادند که ریزساختار منطقه ذوب عمدتا مارتنزیتی بوده که علت آن نرخ بالای سرمایش در روش جوشکاری مقاومتی نقطه ای می باشد. برای بررسی عملکرد مکانیکی اتصالات حداکثر نیروی بارگذاری و انرژی جذب شده برای جوش های نقطه ای تحت آزمون کشش-برش استفاده گردید . نتایج نشان داد در شرایط جوشکاری با شدت جریان کمتر از 10/5 کیلو آمپر شکست بهصورت فصل مشترکی میباشد. در جریانهای بالاتر از 10/5 کیلو آمپر با افزایش در انرژی جذب شده و حداکثر بار اعمال شده حالت شکست از حالت فصل مشترکی به محیطی تغییر می کند. با افزایش جریان جوشکاری بالاتر از 13 کیلو آمپر بیرون زدگی مذاب رخ داد. نتایج نشان داد که بیرون زدگی بیش از حد مذاب و به تبع آن افزایش فرورفتگی الکترود در نمونه ها باعث کاهش در حداکثر نیروی قابل اعمال و انرژی جذب شده در اتصالات غیر متشابه DP780 به DP600 می شود.

Keywords:

جوشکاری مقاومتی نقطه ای غیر مشابه , فولاد دو فازی , آزمون کشش-برش , مود شکست , ریز ساختار