مقایسه تاثیر بی دردی فنتانیل و کتامین به روش کنترل وریدی در بیماران تحت عمل جراحی کرونر قلب

سابقه و هدف: درد بعد از عمل جراحی سبب افزایش فعالیت سیستم سمپاتیک، احتباس آب و نمک، افزایش گلوکز و اسید چرب و لاکتات و افزایش مصرف اکسیژن، تضعیف سیستم ایمنی و به دنبال آن تاخیر در بهبود زخم ها، همچنین تاخیر در بازگشت فعالیت و عملکرد ریه ها، افزایش احتمال وقوع ایسکمی میوکارد می شود؛ لذا ضروری است نسبت به کنترل آن اقدام نمود. این مطالعه با هدف بررسی اثر ضد درد کتامین در مقابل فنتانیل در بیماران تحت عمل جراحی عروق کرونر انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور با کد IRCT 201704123338 1N1 ، بر روی 160 بیمار کاندید CABG الکتیو ( 80 بیمار در گروه فنتانیل و 80 بیمار در گروه کتامین) در شهرستان زاهدان در سال 96 انجام شد. به بیماران گروه فنتانیل 50μg بولوس وریدی و PCA-IV انفوزیون پمپ با سرعت 4cc/hr از محلول 10μg/cc و در گروه کتامین یک دوز بولوس وریدی 0.5mg/kg تجویز شده و سپس انفوزیون کتامین 0.5mg/kg/hr تجویز گردید. فواصل ارزیابی درد بیماران در 24 ساعت بعد از جراحی با استفاده از مقیاس دیداری درد ( VAS ) ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار V.20 SPSS و سطح اطمینان 0.05 و با استفاده از آژمون کای دو انجام شد. یافته ها: به طور کلی میانگین سن افراد مورد مطالعه 56±18.6 سال بود. مشاهده شد میانگین ضربان قلب در 8 ساعت پس از عمل در گروه فنتانیل بالاتر از کتامین ( P=0.001 ) بود. تفاوت در میانگین ضربان قلب و درد پس از جراحی در سایر ساعات پس از عمل معنادار نبود. همچنین متوسط فشار شریانی دو گروه مورد مطالعه در هیچ یک از زمان های مختلف پس از جراحی معنادار نبود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد هر دو داروی مورد مطالعه، اثرات ضد دردی مناسبی بویژه VAS کمتر از 3 را ایجاد کردند اما به طور کلی کتامین اثر بی دردی قابل قبولی در مقایسه با فنتانیل در همراهی با عوارض کمتر را فراهم ساخت و می تواند جایگزین مناسب در موارد محدودیت استفاده از مخدرها باشد؛ همچنین در مقایسه با برخی از مطالعات انجام شده می توان نتیجه گرفت کتامین یک داروی ایمن در این نوع بیماران می باشد.

Keywords:

فنتانیل , کتامین , PCA , CABG , بی دردی