اثر لوبیگلیتازون بر علایم رفتاری و سطح قند خون مدل پارکینسونی- دیابتی موش صحرایی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 577

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_395

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

Abstract:

سابقه و هدف: بیماری پارکینسون و بیماری دیابت نوع 2 از جمله بیماری های بسیار شایعی هستند که معمولا هر دو در سنین بالا بروز می یابند و هم آیندی بالایی با یکدیگر دارند. داروی لوبیگلیتازون از جمله گلیتازون های نسبتا جدیدی است، که اثرات مثبت آن بر بیماران دیابتی مشاهده شده است. از سویی اثرات نوروپروتکتیو برخی گلیتازون ها بر بیماری پارکینسون گزارش شده است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات لوبیگلیتازون بر مدل پارکینسونی- دیابتی موش صحرایی و مقایسه آن با اثرات پیوگلیتازون انجام گرفت. مواد و روش ها: به منظور انجام این مطالعه، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن 4 ماه و وزن 20 ± 300 گرم به صورت تصادفی در چهار گروه آزمایشی ( 8 = n ) قرار گرفتند. گروه های آزمایشی عبارت بودند از: گروه سالم، گروه کنترل (مدل پارکینسونی- دیابتی)، گروه دیابتی- پارکینسونی دریافت کننده لوبیگلیتازون با دوز 0/1mg/kg ، گروه دیابتی- پارکینسونی دریافت کننده پیوگلیتازون با دوز 6mg/kg . علایم حرکتی حیوانات با استفاده از تست های روتارود، بار و ریرینگ سنجش شدند. همچنین، سطح قند خون به وسیله دستگاه گلوکومتر اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که عملکرد حرکتی گروه دریافت کننده لوبیگلیتازون در تست های روتارود و ریرینگ به صورت معنی داری بهتر از گروه کنترل بود. به علاوه، سطح قند خون گروه دریافت کننده لوبیگلیتازون کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. اگرچه، بین دو گروه دریافت کننده لوبیگلیتازون و پیوگلیتازون تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، به نظر می رسد لوبیگلیتازون قادر است به طور همزمان روند ایجاد مدل بیماری های پارکینسون و دیابت نوع 2 را در موش صحرایی کند نماید. پیشنهاد می شود در آینده کارآزمایی های بالینی با هدف بررسی اثرات نوروپروتکتیو لوبیگلیتازون در بیماران پارکینسونی طراحی گردد.

Authors

آرمان رحیمی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

کامبیز حسن زاده

مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

شیوا خسروی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران