مقایسه ی تاثیرات آنتی آپوپتوتیک داروهای PPAR-Gamma و ACE-Ι برسلول های اندوتلیال ورید نافی کشت داده شده درمعرض سرم بیماران مبتلا به آلزایمرو افراد سالم

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 241

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_412

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

Abstract:

سابقه و هدف : آلزایمر یک نوع اختلال در عملکرد مغزی است که طی آن، به تدریج توانایی های ذهنی بیمار تحلیل می رود. مطالعات نشان داده اند که نقص سلول های اندوتلیال می تواند منجر به بیماری های التهابی عصبی مزمن و حاد شود. تیازولیدین دیون ها ( TZDs )، داروهای آگونیست گیرنده ی پراکسی زوم پرولیفراتور اکتیویتور گاما ( PPAR-Gamma ) هستند؛ TZDs نه تنها می توانند آسیب ناشی از تخریب های عصبی را در برخی بیماری های خود ایمن تضعیف کنند؛ بلکه باعث بهبود عملکرد عروق، حفظ سلول های اندوتلیال و مانع از پیشرفت بیماری های آتروا سکلروتیک می شوند. برخی داروها نظیر انالاپریل نیز که از خانواده ی مهارکنندهه ای آنزیم تبدیل گر آنژیوتانسین ( ACE-I ) می باشند، دارای نقش فعالی در سیستم رنین آنژیوتانسین در نقص عملکرد عروق و حفظ این سلول ها می باشند. با توجه به اثرات مفید ACE-I و TZDs بر روی حفظ سلول های اندوتلیال، پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آپوپتوز در سلول های اندوتلیال ورید نافی تیمار شده با سرم بیماران مبتلا به آلزایمر و مقایسه ی اثر محافظتی این دو دارو انجام شد . مواد و روش ها : در این بررسی، 10 نفر به عنوان گروه شاهد و 10 نفر به عنوان گروه مورد انتخاب شدند. برای ارزیابی اثر انالاپریل و پیوگلیتازون بر روی سلول های اندوتلیال تیمار شده با سرم بیماران آلزایمری، نمونه ها به 4 گروه تقسیم شدند. پس از آماده سازی گروه ها، میزان آپوپتوز با استفاده از کیت تشخیص مرگ سلولی و دستگاه فلوسیتومتری بین گروه های شاهد و مورد، 24 ساعت قبل و بعد از اضافه کردن انالاپریل و پیوگلیتازون مقایسه شدند. نتایج حاصل از این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 18 و آزمون ANOVA یک طرفه با P<0.05 آنالیز شدند. یافته ها: میزان آپوپتوز در گروه اول که با سرم بیماران آلزایمری تیمار شدند، نسبت به گروه تیمار شده با سرم افراد سالم به طور معنی داری بالاتر بود. درگروه تیمار شده با انالاپریل 24 ساعت قبل و بعد از افزودن سرم این بیماران، میزان آپوپتوز در سلول های اندوتلیال در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت. اما در مقایسه، پیوگلیتازون زمانی که 24 ساعت قبل از تیمار با سرم این بیماران اضافه شد، به میزان بیشتری توان ست میزان آپوپتوز را کم کند. در هر دو گروه دارویی، میزان دی اکسید نیتریک بین تیمار 24 ساعت قبل و بعد کاهش یافت؛ اما تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: پیوگلیتازون در مقایسه با انالاپریل بهتر می تواند سطح عوامل آپوپتوزی را در بیماران آلزایمری کم کند و باعث فعال سازی پروتئین های ضد آپوپتوزی بیشتری می شود.

Authors

مولود راکی شیرزاد

دانشجوی پزشکی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد نجف آباد، اصفهان ، ایران

رخساره معمار

استادیار ، مرکز تحقیقات سم شناسی بالینی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، اصفهان، ایران