تعیین میزان فراوانی سرطان تیروئید و روند تغییرات آن طی سال های 1388 تا 1397 درمراجعین به بیمارستان شهید بهشتی همدان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 468

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_428

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

Abstract:

مقدمه : سرطان غده تیروئید شایع ترین بدخیمی غدد درون ریز در سرتاسر جهان محسوب شده و 1 تا 2 درصد تمام سرطان ها را تشکیل می دهد به طوری که شیوع آن تقریبا پنج درصد کل سرطان ها در زنان و کمتر از دو درصد در مردان است. با این که خطر ابتلا به این سرطان کم است ولی شیوع آن رو به افزایش است. مطالعات صورت گرفته در ایران در خصوص بررسی شیوع سرطان تیروئید محدود و پراکنده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان فراوانی سرطان تیروئید و روند تغییرات آن طی سال های 1388 تا 1397 در مراجعین به بیمارستان شهید بهشتی همدان انجام شده است. مواد و روش ها : این مطالعه به صورت کوهورت گذشته نگر طراحی شده است. در این مطالعه پرونده کلیه بیمارانی که در طی این 9 سال، جهت بررسی ندول های تیروئیدی به درمانگاه بیمارستان شهید بهشتی مراجعه نموده و ظن بالینی قوی و یا پاسخ پاتولوژی بدخیم داشته اند. وارد مطالعه شدند. اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، میزان THS و T4، گزارش تصویر برداری از تیروئید. نتایج پاتولوژی سرطان ثبت و بررسی شد. ابزار گردآوری داده ها فرم اطلاعاتی بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و شاخص های توصیفی، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : شیوع سرطان تیروئید در سال 1388 در همدان. 4.2 - 5.7 درصد هزار نفر و درسال 1397 . 8.7 - 11.6 درصد هزار نفر می باشد. شیوع در هر دو جنس افزایش یافته و در زنان تقریبا 2.6 برابر مردان می باشد. در مطالعه صورت گرفته، سرطان تیروئید در سن زیر 14 سال شیوع کمتری دارد و بالاترین میزان بروز سرطان تیروئید در زنان ≤ 50 سال می باشد و در بین مردان نیز بروز سرطان تیروئید در سنین ≤ 50 سال از دیگر گروه های سنی بالاتر است. نتایج نشان داد بیماران یوتیروئید و دارای ندولی که سیح سرمی TSH بالاتر از میانگین جمعیت داشتند نسبت به کسانی که سطح پایین تر از میانگین داشتند به طور معناداری دارای سطح بالاتری از بروز بدخیمی بودند. ( 9.5 درصد در مقابل 4.1 درصد ) درنتیجه TSH را می توان یک عامل خطر مستقل برای بدخیمی در افراد یوتیروئید دارای میکروندول در نظر گرفت. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که شیوع سرطان تیروئید در طی بازه زمانی 9 ساله افزایش پیدا کرده است و نیاز به بررسی علل افزایش شیوع سرطان تیروئید در سطح استان و تعیین راهکارهای پیشگیری و کنترل می باشد.

Authors

فاطمه یعقوبی

کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، همدان ، ایران

شیوا بررزویی

کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، همدان ، ایران

علیرضا سلطانیان

کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، همدان ، ایران

علی امری

کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، همدان ، ایران