بررسی رابطه میان هوش هیجانی با خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول در سال 1397

سابقه و هدف: اصلی ترین هر سازمانی دستیابی به بالاترین سطح بهره وری ممکن است که نیروی انسانی ماهر و کارآمد مهمترین ابزار محقق سازی این هدف است زیرا نیروی انسانی نقش مهمی در افزایش و کاهش بهره وری سازمان دارد. پایش احساسات، مهارت و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری به عنوان ارائه دهندگان خدمات سلامت در آینده ای نزدیک از اهمیت زیادی برخوردار هستند. هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین هوش هیجانی با خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول در سال 1397 می باشد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی می باشد که در سال 1397 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول بر روی 143 دانشجوی پرستاری در حال تحصیل در مقطع کارشناسی به روش تصادفی انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش علاوه بر پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی، هوش هیجانی لان و سلامت روان کیز بود. داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و تحلیل میانگین، تحلیل واریانس، ضریب همبستگی، آزمون t و با استفاده از نرم افزار 16spss تجزیه تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان شرکت کننده در مطالعه 3/51±21/48 بود که 72/7 درصد ( 104 نفر) آنها مونث بودند. میانگین و انحراف معیار هوش هیجانی 119/46±14/99 ، خودکارآمدی 55/61±3/73 بود که نشان دهنده سطح بالایی ازهوش هیجانی و خودکارآمدی در میان دانشجویان بوده است. بین سن و هوش هیجانی رابطه منفی و معنی داری یافت شد ( p<0/05, r=-0/2 ). همبستگی مثبت و معنی داری میان هوش هیجانی با خود کارآمدی و سلامت روان وجود داشت ( p<0/05 ). همچنین میان خودکارآمدی و سلامت روان رابطه مثبت و معنی داری یافت شد ( p<0/05 ). نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، رابطه میان هوش هیجانی با خودکارآمدی و سلامت روان در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول مشخص شد و همچنین مولفه های هوش هیجانی می توانند خودکارآمدی و سلامت روان را پیش بینی کنند. لذا با توجه به اهمیت موجود در کارآمدی جامعه در حال پژوهش برنامه ریزی مداخلاتی آموزشی در دانشجویان پرستاری ضروری خواهد بود.

Keywords:

هوش هیجانی , خودکارآمدی , سلامت روان