بررسی تاثیر به کارگیری سنسورهای بی سیم در ارائه مراقبت مطلوب برای بیماران بخش مراقبت های ویژه

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 335

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_480

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

Abstract:

سابقه و هدف : بخش مراقبت های ویژه یکی از مهم ترین بخش های بیمارستانی می باشد. در بخش ، بیماران به وسیله کابل هایی به مانیتورها متصل می شوند . که این کابل ها مانعی برای پرسنل پرستاری در جهت انجام وظایف خود به نحو مطلوب و نیز مانع از حرکت آزادانه بیمار در بیمارستان می شوند. که البته با وجود توسعه سریع ناوری، ناوری های بی سیم راه حلی برای این مشکل به شمار می روند. این مطالعه با هدف شناسایی مسائل مربوط به نظارت بر بیماران با پایش مهمترین پارامترهای پزشکی تعیین می شود . مواد و روش : مطالعه حاضر به صورت مروری – سیستماتیک با جستجوی وسیع پایگاه های اینترنتی ، نشریات معتبر ، pubmed ، SID ، Google scholar ، ISC ، scopus وکتب مرتبط در این زمینه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و محدوده زمانی برای انتخاب مقالات در نظر گرفته نشد. مقالات یافت شده، که در حدود 256 مقاله بودند، که از این میان 197 مقاله وارد مطالعه شدند و سپس این مقالات از نظر عنوان، چکیده و متن کامل مورد ارزیابی قرار گرفتند و پس از حذف موارد تکراری و نامرتبط، 123 مقاله مرتبط با پژوهش انتخاب گردیده شد. یافته ها : نتایج حاصل نشان داد که استفاده از سنسورهای بی سیم در بیماران بخش مراقبت های ویژه باعث تسهیل حرکت بیماران در محیط بیمارستان، ثبت دقیق و کامل تمامی پارامترهای پزشکی که در تشخیص بهتر و دقیق تر کمک کننده بود، می شود و نیز مانعی برای ریزش داده های حساس بیماران بخش مراقبت های ویژه می باشد. نتیجه گیری : مطالعات صورت گرفته بیانگر آن بود که استفاده از سنسورهای بی سیم به جای کابل های متصل به بیمارانبخش مراقبت های ویژه، سبب افزایش دقت اندازه گیری پارامترهای پزشکی حیاتی می شود و نیز افزایش کیفیت زندگی و امنیت بیماران را رقم می زند.

Keywords:

واحد مراقبت های ویژه , تکنولوژی , سنسورهای بی سیم

Authors

علی حاجی پورطالبی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران

نسترن برمکی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

فاطمه پیروی

دانشجوی کارشناسی پرستاری، ک میته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

مریم ناصری دهکلانی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران