بررسی صلاحیت مراقبت معنوی دانشجویان هوشبری علوم پزشکی کاشان در سال 97 - 1396

مقدمه و هدف: مراقبت معنوی جزا مهمی از عملکرد بهداشتی می باشد که در فعالیت های معمول مورد توجه قرار نگرفته است. بنابراین بنظر می رسد برای ارائه خدمات و مراقبت های جامع به مددجویان لازم است به بعد معنوی به عنوان یکی از ابعاد مهم و موثر بر سلامت انسان توجه نمود و یکی از موارد لازم جهت ارائه مراقبت های معنوی صحیح به بیماران، داشتن صلاحیت لازم در این رابطه می باشد. مواد و روش: این مطالعه از نوع مقطعی-توصیفی می باشد. جامعه پژوهش شامل 51 نفر از دانشجویان هوشبری دانشگاه علوم پزشکی کاشان از سال اول تا سال چهارم در رنج سنی 29 - 18 سال می باشد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه مقیاسصلاحیت مراقبت معنوی است که شامل 6 بعد و 27 پرسش بوده و براساس لیکرت می باشد. حداقل و حداکثر نمره در این پرسش نامه به ترتیب 27 و 135 است. همچنین اعتبار روایی و پایایی آن توسط وان لئون و همکاران ( 2009 ) و خلج و همکاران ( 1392 ) با ضریب آلفای کرونباخ کل 77 / 0 تایید شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 16 انجام گرفت. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین نمره صلاحیت مراقبت معنوی 2 / 16 ± 96 می باشد که 47 درصد از دانشجویان دارای صلاحیت معنوی متوسط، 45 درصد و 8 درصد به ترتیب دارای صلاحیت معنوی بالا و کم بودند. نتایج آماری اختلاف آماری معنی داری بین سلامت معنوی و ورودی های مختلف رشته هوشبری نشان نداد. همچنین درمورد سابقه کار بالینی و اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس و وضعیت تاهل با صلاحیت مراقبت معنوی نیز اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. لازم به ذکر است که تمامی دانشجویان، واحد اخلاق در بیهوشی را گذرانده بودند. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، میزان صلاحیت مراقبت معنوی دانشجویان هوشبری علوم پزشکی کاشان، متوسط روبه بالا بود و با توجه به اینکه تمامی دانشجویان واحد اخلاق در بیهوشی را گذرانده بودند می توان نتیجه گرفت که آموزش به دانشجویان در این حیطه می تواند در ارتقاء صلاحیت مراقبت معنوی تاثیر بسزایی داشته باشد.

Keywords:

صلاحیت , مراقبت معنوی , آموزش , دانشجویان بیهوشی