کاربرد تئوری سازگاری روی در مراقبت از بیمار با آمپوتانسیون ( قطع عضو )

سابقه و هدف: قطع عضو باعث اختلال جدی به صورت دایم و موقت در عملکرد فرد می شود که می تواند بر کیفیت زندگی فرد تاثیرگذار باشد. لذا با توجه به مشکلات این افراد تشخیص و آموزش روش های مراقبتی و سازگاری با وضعیت کنونی می تواند تا حدودی در بهبود و ارتقا فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی این افراد موثر باشد. به این جهت الگوی سازگاری روی که یکی از الگوهای کاربردی در پرستاری است؛ می تواند تاثیر بسزایی در شناسایی رفتارهای سازگار و ناسازگار، محرکات موجود و کنترل آنها و ارتقا کیفیت زندگی افراد داشته باشد. این مقاله با هدف تعیین تاثیر یک برنامه کاربردی دقیق بر اساس مدل سازگاری روی در مراقبت پرستاری از بیمار با قطع عضو می باشد. گزارش مورد: بیمار جوان 32 ساله که بر اثر سانحه ی تصادف دچار شکستگی باز پا و به دنبال آن گانگرن شدن انگشتان پا به سمت ساق شده است؛ و این امر وی را کاندید عمل جراحی قطع عضو کرده است. بیمار از نظر شرایط مادی در وضعیت ضعیف می باشد و اوضاع خانواده وی نیز مساعد نمی باشد و این مشکلات و قطع عضو، باعث شده که بیمار از نظر سلامت جسمانی و روانی دچار ضعف گردد و نیاز به یک برنامه پرستاری پیدا کند. نتیجه گیری: مراقبت های پرستاری طبق مدل سازگاری روی نشان داد که این مدل در سازگاری فرد با شرایط موجود نقش چشمگیری داشته و باعث شناخت محرکات و کنترل آنها و ارتقا کیفیت زندگی افراد با قطع عضو می شود.