بررسی خواص ضدباکتری کامپوزیت اپوکسی/نانوذرهی مس اکسید علیه باکتری استرپتوکوکوس اینیایی به روش تست ماکرودایلوشن

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 496

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IACS04_006

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

Abstract:

طی چند دهه ی گذشته، صنعت آبزیپروری به سرعت توسعه یافته است. به دلیل محدودیت منابع آب جهت توسعه این صنعت، متراکمسازی هرچه بیشتر پرورش آبزیان از اهمیت ویژهای برخوردار است. کیفیت آب و حذف عوامل بیماریزا از آن عامل مهمی در روند تولید وگسترش سیستمهای پرورش آبزیان است. روشهای زیادی برای ضدعفونی کردن آب مانند واکسیناسیون، درمانهای شیمیایی، استفاده از آنتی بیوتیکها و غیره وجود دارد که هر یک دارای معایبی است. استفاده گسترده از آنتی بیوتیکها منجر به ظهور تعدادی میکروارگانیسم مقاوم به آن شده است. برای غلبه بر مقاومت میکروبهای بیماریزا، باید عوامل ضدمیکروبی موثری با روشهای جدید تولید گردند.[3] نانوکامپوزیتهای پلیمری به کمک رفع این مشکل آمده اند. امیدوارکننده ترین نانومواد با خواص ضدباکتریایی نانوذرات فلزی و اکسید فلزی هستند، که به دلیل نسبت سطح به حجم زیاد و همچنین ساختار بلورین آنها، در ارتباط مستقیم با باکتری هستند. . دراین پژوهش خاصیت ضدباکتری کامپوزیت اپوکسی60 میلی گرم نانوذره ی مساکسید، بر روی باکتری استرپتوکوکوس اینیایی، و همچنین تست کمی حداقل غلظت مهارکننده ی رشد(( MIC و حداقل غلظت کشندگی (MBC) از طریق آزمون ماکرودایلوشن انجام گرفت. ازنتایج آزمون ماکرودایلوشن میتوان نتیجه گرفت که خاصیت ضدمیکروبی این ترکیب به دلیل حضور نانوذرات مساکسید موجود در شبکه ی پلیمری، قوی میباشد زیرا در کمترین غلظت از این ماده و همچنین در کمترین زمان انکوباسیون هیچ کلنی از باکتری رشد نکرده است. این نتایج با داده های حاصل از آنالیزFT-IR که بیانگر حضور نانو ذرات مساکسید در شبکه ی پلیمری اپوکسی است نیز مطابقت دارد.درصد CFU (واحد غلظت باکتری) برای تمام غلظتها محاسبه شد.

Authors

مهناز چنارانی

گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

نوید رمضانیان

گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

ظهیر شکوه سلجوقی

گروه شیلات، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

معصومه مهربان سنگ آتش

گروه پژوهشی کیفیت و ایمنی موادغذایی، پژوهشکدهی علوم و فناوری موادغذایی، جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران