سنجش امنیت غذایی در مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستاهای آغویه و جعفرآباد، شهرستان تربت حیدریه)

مهمترین چالش جهان امروز، امنیت غذایی و تامین نیاز اولیه انسان است. با وجود پیشرفت های صورتگرفته در عرصه کشاورزی، به دلیل افزایش چشمگیر جمعیت و محدود بودن منابع خاک، آب و سایر منابعطبیعی، محدودیت دسترسی به غذا و تغذیه مناسب همچنان به عنوان محسوسترین و شدیدترین شکلفقر در سرتاسر جهان مشهود است. عدم تعادل بین رشد جمعیت و تولیدات کشاورزی، کشورهای درحالتوسعه را با چالشی جدی رو به رو ساخته و فشار روز افزون جمعیت و محدودیت های ذخیره غذایی توجهجهانی را به تحقیق دربارهی محیط، غذا و تغذیه جلب کرده است. در این تحقیق تلاش شده است تا عواملموثر بر امنیت غذایی و اثرات آن بر سطح امنیت غذایی روستاها بررسی و براساس آن پیشنهاداتی درجهت بهبود سطح امنیت غذایی آنها ارائه گردد. اطلاعات این تحقیق با استفاده از روش پرسشنامه ای دردو روستای آغویه و جعفرآباد جمع آوری شده و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Eviews تحلیل گردیدهاست. نتایج نشان داد که هر دو روستا از نظر سطح امنیت غذایی در وضعیت فقر مطلق قرار دارند.

Keywords:

امنیت غذایی , روش حداقل مربعات معمولی , فقر مطلق