مروری بر امولسیون های دوگانه ی تولید شده با استفاده از روش دو مرحله ای

جذابیت امولسیون های دوگانه به دلیل مرفولوژی خاص آنها می باشد که آنها را به یک سیستم جهت درون پوشانیهمزمان ترکیبات چربی دوست و آب دوست در یک ذره تبدیل می کند. در چند ده ی گذشته دو روش تولید متفاوتبرای تولید امولسیون ها دوگانه در صنایع داروسازی استفاده شده است که به نام های تک مرحله ای و دو مرحله ایشناخته می شوند. در روش دو مرحله ای دو نوع فرایند امولسیون شدن به صورت مجزا اتفاق می افتد. این فرایندسبب تولید امولسیون های کاراتر به دلیل سادگی فرایند و قابلیت کنترل آن می شود. در این مقاله تمرکز بر رویفرمولاسیون این نوع امولسیون ها است و شامل نقش هر کدام از پارامترهای فرمولاسیون از جمله: سورفکتنت ها،پلیمرهای آب دوست، پایداری سطح مشترک و نسبت فازها روی پایداری امولسیون و مرفولوژی در سیستم هایدارویی می باشد. در این مطالعه همچنین بر روی میکروذرات و نانوذرات که در فرایند تولید امولسیون های دوگانهکاربرد دارند و اثر آنها بر فرمولاسیون و پارامترهای فرایند بحث خواهد شد. علاوه بر این ویژگی های پلیمرهای استفادهشده در شبکه میکروذرات (وزن مولکولی و ساختار شیمیایی) و اثر آنها بر میکروذرات تشکیل شده (سنتیک رهایشذرات، پایداری و مرفولوژی) بحث خواهد شد. نهایتا پیشرفت های آینده در کاربرد امولسیون های دوگانه و پیشرفتهای جدید در زمینه ی تولید امولسیون های دوگانه از جمله تولید در مقیاس نانو و یا تولید به کمک سیستم هایخود به خودی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

Keywords:

امولسیون دوگانه , امولسیون سازی دو مرحله ای , ذرات پلیمری , رهایش داروها , درون پوشانی ترکیبات آب دوست