تاثیر زیست توده اسپیرولینا بر کیفیت فناوری و تغذیه ای پاستا

پاستا غنی از کربوهیدرات پیچیده بوده و دارای میزان کمی چربی و سدیم می باشد. علاوه بر این دارای ویژگی هایحسی مطلوب، تنوع اشکال و زمان ماندگاری بالا میباشد که این ویژگی ها منجر به مصرف آن در سراسر دنیا شدهاست. در سالهای اخیر از افزودنی های سالم برای بهبود خصوصیات تغذیه ای و عملکردی پاستا استفاده شده است.یکی از این افزودنی ها ریزجلبک ها هستند و از مشهورترین ریزجلبک های مورد استفاده در صنایع غذایی گونهاسپیرولینا پلاتنسیس می باشد. این گونه یکی از جلبک های اصلی استفاده شده در تغذیه انسان است، که عمدتا بهعنوان مکمل غذایی در بازار محصولات غذایی و سلامتیزا استفاده میشود. علاقه اولیه به اسپیرولینا بر اساس محتوایبالای پروتئینی آن و همچنین ویتامین های موجود در آن بوده است. اسپیرولینا حاوی مقدار زیادی پروتئین (60 - 70درصد وزن خشک)، مقدار کمی چربی، مقادیر بالایی از ویتامین به خصوص (B(12، پیش ساز ویتامین A، مواد معدنیبه خصوص آهن و اسید چرب ضروری گامالینولنیک میباشد. علاوهبر این اسپیرولینا حاوی مولکول های فیکوسیانین،توکوفرول، پیگمان های زانتوفیل П و بتا کاروتن و ترکیبات فنلی که مسئول به وجود آمدن فعالیت ضد اکسایشی دراین ریز جلک ها بوده، می باشند. بسیاری از مطالعات بالینی نشان دهنده تاثیرات درمانی اسپیرولینا از جمله کاهشکلسترول و سرطان، افزایش سیستم ایمنی بدن، افزایش دهنده رشد لاکتوباسیلوس های روده ای و کاهنده سطحگلوکز، کاهش نفروتوکسیتی و حفاظت در برابر اشعه بوده است . خواص دارویی و عملکردی موجود در اسپیرولینا منجر بهافزایش علاقه مصرف کنندگان در سال های اخیر شده است. مطالعات متعدد برای بهبود خواص تغذیه محصولات پاستا بهوسیله ی اسپیرولینا انجام شده است . نتایج کلی، پژوهش های انجام شده نشان دهنده آن بوده که اضافه نمودن اسپیرولینابه فرمولاسیون پاستا منجر به افزایش میزان پروتئین، ترکیبات فنلی و خصوصیات ضد اکسایشی در مقایسه با نمونهشاهد (تیمارهای فاقد اسپیرولینا) شده است. بنابراین میتوان از اسپیرولینا برای بهبود نیمرخ تغذیه ای پاستا استفاده نمود.

Keywords:

پاستا , غنی سازی , فرآسودمند , جلبک (اسپیرولینا)