بررسی مطالعات محصولات تراریخته در سال های اخیر

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 631

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_392

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

Abstract:

در سالهای اخیر پیشرفت در زمینه مهندسی ژنتیک و DNA نوترکیب، باعث تولید موجودات تغییر یافته ژنتیکیواجد یک یا چند خصوصیت بهبود یافته شدهاست. با دستورزی به روشهای مختلف و انتقال آن از یک موجود بهموجود زنده دیگر (فناوری DNA نوترکیب) انتقال صفات ارثی به حیوان، گیاه، باکتری و ویروس ممکن میشود. درایران ذرت، سویا، برنج و کنولا نیز جز محصولات پر مصرف بوده که تراریخته بودن آنها به صورت رسمی اعلام گردیدهاست. البته ایران تولیدکننده محصولات تراریخته به صورت تولید سرانه نبوده و بنابراین بیشتر این محصولات به صورتوارداتی و یا از طریق بذر مربوطه به کشور راه مییابند. همه این محصولات به نوعی به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم(فراوری شده) در سبد کالای مصرف کننده ایرانی قرار دارند. افزایش تعداد محصولات تراریخته در بسیاری از کشورهاو از جمله ایران منجر به وضع قوانینی در خصوص لزوم تمایز این گیاهان با گیاهان معمولی شده است. لذا در سالهایاخیر به ابداع و توسعه روشهای تشخیص قابل اعتماد و سریع برای قائل شدن به این منظور، توجه زیادی شده است.جهت شناسایی محصولات تراریخته روشهای مختلفی وجود دارد که شامل روشهای شیمیایی، فیزیکی، غیره می-باشد. در این میان روشهای برپایه پروتئین مانندالایزا و روشهای برپایه DNA نیز روشهای مرسوم جهت شناساییگیاهان تراریخته شناخته شدهاند. این مطالعه با استفاده از کلید واژه های اصلی Gene modification food و GMO و با مرور مقالات در پایگاه های اطلاعاتی Springer ، ScienceDirect از سال 2010 تا 2019 انجامشد. در این مطالعه سعی شده است در خصوص تکنیک تشخیصی مورد استفاده در زمینه شناسایی و همچنین مطالعاتصورت گرفته در سالهای اخیر ارزیابی و اطلاعاتی به صورت یک مقاله جامع مروری جمع آوری گردد.

Authors

مهسا علی کرد

دانشجوی دکتری،گروه بهداشت محیط، بخش بهداشت و ایمنی موادغذایی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

نبی شریعتی فر

دانشیار، گروه بهداشت محیط، بخش بهداشت و ایمنی موادغذایی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران، ایران

غلامرضا جاهد خانیکی

استاد، گروه بهداشت محیط، بخش بهداشت و ایمنی موادغذایی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

معراج پورحسین

دانشیار، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران