مطالعه رفتار فازی مخلوط بیوپلیمرها طی تیتراسیون اسیدی: مروری

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 527

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_812

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

Abstract:

سامانه های غذایی معمولا ترکیبی از بیوپلیمرهای مختلف هستند که بررسی تعاملات بین آنها بسیار مهم است. یکیاز این تعاملات واکنشهای الکترواستاتیکی است که کواسرواسیون نامیده می شود. کواسرواسیون یک فرایند جداسازی فازی مایع-مایع است که به دو دسته ساده و پیچیده (کمپلکس) تقسیم می شود. کواسرواسیون ساده زمانیاتفاق میافتد که در محلول فقط یک بیوپلیمر وجود دارد، درحالیکه در کواسرواسیون پیچیده دو نوع بیوپلیمر دارایبار مخالف وجود دارند. کواسرواسیون پیچیده به دلیل داشتن ویژگی های منحصر به فردی مانند فرایند تهیه ساده،هزینه پایین و ضریب انکپسولاسیون بسیار بالا (تا 99 ٪) به خوبی شناخته شده است. طی تیتراسیون اسیدیدیسپرسیون بیوپلیمرها تغییرات مهمی در دیسپرسیون رخ میدهد و ترکیبات جدیدی تشکیل می شوند. pH ای کهدر آن شاهد اولین افزایش دانسیته نوری هستیم را با pHc نمایش می دهند که در این نقطه اولین کمپلکس هایمحلول به دلیل واکنش های غیرکوالانسی بین دو بیوپلیمر تشکیل می شوند. pH بعدی با (pH(Φ1 نشان داده می شودکه در آن تغییرات ماکروسکوپیک بوده و کمپلکس های نامحلول تشکیل می شوند. بعد از (pH(Φ1 با کاهش اندک pHکدورت به حداکثر میرسد این نقطه (pH(opt یا همان (pH(max نامیده می شود که در این نقطه حداکثر واکنشالکترواستاتیکی بین دو بیوپلیمر با بار مخالف رخ میدهد و کواسرویت ها تشکیل شدند. در این نقطه کواسرویت های نامحلول در پایدارترین حالت هستند و بازده کواسرواسیون نیز به بیشترین مقدار خود میرسد. در نهایت با کاهشبیشتر pH ، دانسیته نوری به شدت کاهش می یابد، این نقطه پایانی (pH(Φ1 نامیده می شود. در این نقطه کمپلکس هاتجزیه شده و بیوپلیمرها به صورت جدا از هم و محلول در سیستم وجود دارند. در این مطالعه مروری مهمترینروش های مورد استفاده برای تعیین این نقطه های بحرانی طی کواسرواسیون بررسی خواهد شد. در بین روشهایمورد استفاده برای تعیین رفتار فازی بیوپلیمرها: بررسی شکل ظاهری، کدورت سنجی، پتانسیل زتا و اندازه ذرات،بازده کواسرواسیون، هدایت سنجی، عکس های حاصل از میکروسکوپ نوری و SEM ، واکنش با متیلن بلو و اندازه گیریمقدار بیوپلیمرها در هرکدام از فازها را می توان نام برد.

Authors

رضا قادرمزی

دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه ارومیه، ارومیه

اصغر خسروشاهی اصل

استاد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه ارومیه، ارومیه

فردین تمجیدی

استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه کردستان، سنندج

محمدحسین عزیزی

استاد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران