بهبود عملکرد جاذب ارتعاشات با کنترل نیمه فعال با استفاده از میرایی و سفتی متغیر

استفاده از جاذبهای ارتعاشات کوک شده از مؤثرترین روشهای حذف ارتعاشات نامطلوب میباشد. علیرغم مزایای فراوان جاذبهای ارتعاشات، نوع غیرفعال این وسیله دارای معایبی مانند کاهش شدید بازده بر اثر خروج از تنظیم، یا تغییر فرکانس تحریک ورودی میباشد. از روشهای گوناگون حل این مشکلات میتوان به جاذبهای تطبیق پذیر و جاذبهای نیمه فعال اشاره نمود. در این تحقیق طرح جدیدی از یک جاذب برای اولین بار ارائه شده است که ترکیبی از جاذبهای تطبیق پذیر و نیمه فعال است. سعی شده با استفاده از دو دمپر قابل کنترل، سفتی و میرایی سیستم را بصورت بیدرنگ و همزمان کنترل نمود تا مقدار ارتعاشات سیستم اصلی بیشتر از مدلهای پیشین کاهشیابد. روش ایجاد سفتی متغیر با قابلیت تنظیم بیدرنگ ساده و کاملاً کاربردی است. سیستم کنترل ساده و ساختار آن عملی است، که طرح را بسیار کم هزینه و کاربردی میسازد. پس از استخراج معادلات حاکم بر سیستم پیشنهادی مدل شبیه سازی عددی طرح ایجاد و پس از بهینه سازی پارامترهای مدل، از آن برای بررسی رفتاردینامیکی جاذب استفاده شده است. برای بررسی کارایی طرح ، نتایج با نتایج حاصله از جاذب غیرفعال و یک نوع جاذب نیمه فعال با بهترین کارایی در بین جاذبهای پیشین که هر دو بصورت بهینه تنظیم شده اند، مقایسه شده اند. طبق نتایج حاصله میزان کاهش ماکزیمم ارتعاشات منتقل شده به سیستم اصلی در طرح پیشنهادی % نسبت به مدل غیرفعال 32 % و نسبت به مدل نیمه فعال پیشین 10 کاهشیافته است و نتایج کاملا بیانگر کارایی و افزایشبازده جاذب با طرح پیشنهادی میباشند.

Keywords:

جاذب ارتعاشات , کنترل نیمه فعال , سفتی متغیر , ام – آر دمپر