ارزیابی پتانسیل بازیافت حرارت و کاهش انتشار دی اکسید کرین در صنابع کانی های غیرفلزی

بازیافت حرارت اتلافی، استفاده مجدد و مفید از منابع انرژی حرارتی اتلاف شده در فرایند تولید صنایع است که یکی از راهکارهای موثر در راستای بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به حساب می آید. ازآنجایی که صنایع ایران با 323 میلیون بشکه معادل نفت خام مصرف انرژی 24.4 درصد از مصرف انرژی کشور را شامل میشود و از طرفی در این بین کانیهای غیرفلزی با مصرف 70.54 میلیون بشکه معادل نفت خام انرژی ازجمله از صنایع به شدت انرژی بر ایران محسوب میشوند که پتانسیل بالایی برای بازیافت انرژی را دارا می باشند. لذا هدف از این مطالعه، برآورد پتانسیل بازیافت حرارت در صنایع به شدت انرژی بر مذکور و همچنین پتانسیل کاهش انتشار دی اکسید کربن پایه ریزی شده است. نتایج حاصل از مطالعه مجموع پتانسیل های بازیافت حرارت اتلافی برای صنایع منتخب، نسبت به مرجع 25 درجه سلسیوس برابر 8.68 گیگاوات حرارتی و نسبت به مرجع 150 درجه سلسیوس برابر 5.71 گیگاوات حرارتی تخمین زده است. درحالیکه صنعت سیمان بیشترین پتانسیلهای بازیافت حرارت نسبت به مرجع 150 درجه سلسیوس را به خود اختصاص داده است. صنعت کاشی و چینی در مرجع 25 درجه سلسیوس بیشترین پتانسیل بازیافت حرارت را دارد. همچنین میزان کاهش گاز انتشار دی اکسید کربن در اثر بازیافت حرارت اتلافی از منابع مشخصشده برابر 1.92 میلیون تن در سال محاسبه شده است.

Keywords:

بازیافت حرارت , کانی های غیرفلزی , کاهش انتشار دی اکسید کربن