بررسی انواع بسترهای کشت در درصد زنده مانی و تعداد برگ گیاه آلوئه ورا Aloe Vera

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 345

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MPSA05_068

تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1398

Abstract:

باتوجه به اهمیت گیاه آلوئه ورا و گسترش کشت و کار این گیاه یکی ازمهمترین مسائل پیش روی پرورش دهندگان آن تکثیر این گیاه و تولید نشاهای یکدست می باشد. از آنجایی که تولید و تکثیر این گیاه اغلب همزمان صورت می گیرد، لذا شناسایی بستری که از یک طرف موجب افزایش عملکردگردیده و از طرفی تولید پاجوش را افزایش دهد مورد توجه قرارگرفته است. بدین منظور این تحقیق بصورت فاکتوریلدر قالب طرح کاملا0 تصادفی(مجموعا64 0گلدان) در 16 تکرار انجام، و همچنین به منظور مقایسه اثر چهار بستر کشت (تیمار) خاک %100 حجمی،%50خاک و %50 خاکبرگ حجمی و %50 خاک و %50 کوکوپیت و پرلیت حجمی و %25 خاک و %75 خاکبرگ حجمی و فاکتور دوم زمان های مختلف اندازه گیری در سه زمان اندازه گیری 3) ماه پس از کاشت، 6 ماه پس از کاشت و 10 ماه پس از کاشت) می باشد. صفات مورد اندازه گیری شامل تعداد برگ در پاجوش ها درصد زنده مانی پاجوش ها بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان دهنده این بود، که بیشترین میزان صفت درصد زنده ماندن (مهمترین صفت) از تیمار 50 درصد خاک 50 + درصد کوکوپیت در دو زمان اندازه گیری3 ماه پس از کاشت و 6 ماه پس از کاشت همچنین تیمار صد در صد خاک در زمان اندازه گیری3 ماه پس از کاشت با میانگین 100 درصد بود، و کمترین میزان صفت درصد زنده ماندن با میانگین 18/75 درصد در تیمار 50 درصد خاک 50 + درصد خاک برگ در زمان اندازه گیری 10 ماه پس از کاشت بدست آمد. در نتایج این آزمایش بهترین تیمار برای گیاه آلوئه ورا تیمار 50 درصد خاک 50 + درصد خاک برگ و 100 درصد خاک است.

Authors

فرزانه علی خواه

کارشناسی ارشد علوم باغبانی,گل وگیاه زینتی

حسین شریف آبادی

هئیت علمی علوم تحقیقات واحد کرج

حمیدرضا مبصر

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان