اثر اسید هیومیک و شوری بر گونه چاودار ( Secale Montanum) در مرحله جوانه زنی و نونهالی

در مناطق خشک و نیمه خشک که اغلب با تنش های شوری نیز مواجه هستندجوانه زنی بذر با مشکل مواجه میشود و با توجه به اینکه چاودار گیاهی است که میتوان از آن در احیا مناطق خشک و بیابانی بهره برد در این تحقیق واکنش این گیاه به شوری و اسید هیومیک در مرحله جوانه زنی و نونهالی در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تیمار شوری در چهار سطح 750)،500،250،0میلیمولار بر لیتر) از نمک کلریدسدیم و سه سطح هیومیک اسید(100،50،0میلیگرم بر لیتر) در نظر گرفته شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا0 تصادفی در سه تکرار طراحی گردید و صفات نرخ جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، بنیه بذر، طول ساقهچه، طول ریشه چه، ، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک ریشه چه، و ضریب آلومتری اندازه گیری شد. نتایج تجزیه و تحلیل واریانس و مقایسات میانگین نشان داد اسید هیومیک بر روی طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ضریب آلومتری اثر معنی داری دارد اما بر روی صفات جوانه زنی مانند درصد جوانه زنی،سرعت جوانه زنی و بنیه بذر اثر معنیداری نداشته است و اسید هیومیک 100 میلی گرم بر لیتر تاثیر معنیداری بر بهبود سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن ریشه چه و وزن ساقه چه وضریب آلومتری داشته است. بنابراین اسید هیومیک بخصوص در غلظت 100 میلیگرم بر لیتر توانسته است اثرات تنش شوری بر نونهال ها کاهش دهد.

Keywords:

سدیم کلرید , جوانه زنی , هیومیک اسید , چاودار Secale Montanum