اکبر مظفری - دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی صفاهان
غلامعلی قاسمی - عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی صفاهان
مرتضی صادقی - عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی صفاهان

مقدمه: اسکولیوز ایدیوپاتیک با علت نامعلوم شایعترین نوع اسکولیوز می باشد که عوارض آن بر کیفیت زندگی و عملکرد بیماران تاثیر بسزایی دارد. از مداخله های مختلفی همچون حرکات اصلاحی، بریس و تکنیک های دستی معمولا در درمان این بیماران استفاده می شود. هدف از مطالعه حاضر مطالعه تاثیر یک برنامه ترکیبی (بریس و حرکات اصلاحی) بر درجه اسکولیوز، توانایی های عملکردی و کیفیت زندگی دختران مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک بود. روش: مطالعه حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی بود. آزمودنی های تحقیق شامل 7 نفر از مبتلایان به بیماری اسکولیوز ( سن: 41 / 1 ± 00 / 15 ، قد: 85 / 4 ± 71 / 159 ، وزن: 41 / 2 ± 14 / 58 ) در محدوده شهر اصفهان بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند و در یک گروه قرار گرفتند. پس از توضیح طرح برای آزمودنی ها و اخذ رضایت نامه کتبی، سه مرحله آزمون گیری در بازه های هشت هفته ای انجام شد. پس از انجام پیش آزمون بیماران ابتدا به مدت هشت هفته از بریس استفاده نمودند و سپس در آزمون گیری مرحله دوم شرکت کردند. بلافاصله پس از این مرحله هشت هفته برنامه ترکیبی بریس و حرکات اصلاحی بر روی آزمودنی ها انجام شد و مجددا در مرحله سوم آزمون گیری داده های پایانی جمع آوری شد.اسکولیوز، قدرت و استقامت عضلات تنه، حجم های تنفسی، تصویر بدنی و کیفیت زندگی آزمودنی ها به ترتیب با استفاده از رادیوگرافی (روش کوب)، دینامومتر، آزمون های دراز و نشست، پلانک، اسپیرومتری، پرسشنامه تصویر بدنی مندلسون و پرسشنامه کیفیت زندگی Ped QL (Pediatric Quality Of Life) طی سه مرحله ارزیابی شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس برای داده های تکراری در بسته نرم افزاری SPSS نسخه 21 و در سطح معناداری 05 / 0 استفاده شد.

اسکولیوز، بریس، قدرت، حرکات اصلاحی، تصویر بدنی، کیفیت زندگی