فاطمه مقیمی - کارشناس ارشد حسابداری، دانشکده علوم اجتماعی، اقتصاد و مدیریت، دانشگاه شیراز، شیراز

هدف: سود حسابداری به عنوان یکی از مهم ترین معیارهای ارزیابی عملکرد و تعیین ارزش شرکت تلقی می شود که همواره مورد استفاده طیف وسیعی از استفاده کنندگان نظیر سهامداران، سرمایه گذاران و غیره قرار می یرد. بنابراین برای ایجاد رشد ثابت و کاهش نوسانات سود مدیران از هموارسازی سود بهره می گیرند. هدف پژوهش حاضر بررسی این مساله است که آیا مدیر که دارای مزیت اطلاعاتی درمورد سود پیش بینی شده است، از مدیریت سود منتنی بر اقلام تعهدی برای برآورده شدن انتظارات در مورد سود پیش بینی شده استفاده می کند یا خیر روش: برای این منظور، کلی شرکت های مورد بررسی بر اساس روش ایکل در دو گروه هموارساز (دارای اقلام تعهدی اختیاری بالا) و غیرهموارساز ادارای اقلام تعهدی اختیاری پایین طبقه بندی شده و دقت پیش بینی سود آنها توسط مدیریت با هم مقایسه شود. همچنین رابطه بین دقت پیش بینی سود و هموارسازی سود با بهره گیری از معادلات رگرسیونی در هرکدام از دو گروه شرکت بررسی شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد شرکت هایی که مدیریت سود داشته اند نسبت به شرکت هایی که مدیریت سود انجام نداده اند، در سطح سود خالص دارای دقت پیش بینی بالاتری هستند اما در سطح سود عملیاتی اختلاف معناداری وجود ندارد. نتایج به دست آمده از برآورد مدل های رگرسیون نیز نشان می دهد پس از کنترل بازده حقوق صاحبان سهام و اندازه شرکت، بین دقت پیش بینی سود و هموارسازی سود در هرکدام از دو روه هموارساز و غیرهموارساز ارتباط معنادار وجود ندارد.

هموارسازی سود، مدیریت سود، دقت پیش بینی سود.