اثر پلاسمون های سطحی بر آهنگ گسیل خود به خود نقطه کوانتومی

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 257

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IPC93_118

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1398

Abstract:

در این مقاله به بررسی اثر پلاسمونهای سطحی بر آهنگ گسیل خود به خود میپردازیم. سامانه ی مورد بررسی یک نقطه ی کوانتومی نیمرسانا است که در مجاورت یک نانوکره ی فلزی از جنس نقره قرار دارد. حضور این نانوکره ی فلزی منجر به تغییر مدهای خلاء شده و آهنگ گسیل خود به خود نقطه ی کوانتومی در حضور آن تغییر میکند. با بررسی تابع گرین فوتونی، آهنگ گسیل خود به خود محاسبه شده است. نتایج نشان میدهد که هر چقدر نقطه ی کوانتومی نزدیکتر به نانو کره ی فلزی باشد آهنگ گسیل آن بزرگتر خواهد بود. به همین ترتیب، افزایش شعاع نانو کره منجر به افزایش آهنگ گسیل خود به خود نقطه کوانتومی میشود. از طرف دیگر با بررسی وابستگی آهنگ گسیل خود به خود به نور فرودی، مشاهده شد که در انرژیهای بالا اثر جفت شدگی پلاسمونی حذف شده و آهنگ گسیل خود به خود در حضور نانوکره تغیر نمیکند.

Authors

مهدی رفیعیان نجف آبادی

گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، خیابان هزار جریب۷۳۴۴۱-۸۱۷۴۶ اصفهان

مالک باقری هارونی

گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، خیابان هزار جریب۷۳۴۴۱-۸۱۷۴۶ اصفهان