حنانه محمدی کنگرانی - دانشیار دانشگاه هرمزگان؛ عضو هیات علمی پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار
علی خواجه نایینی - دانشیاردانشگاه تهران
کیومرث اشتریان - دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران

شکل و روش ویژه سیاستگذاری حوزه فناوری نانو در ج.ا. ایران، اولین تجربه ملی برای توسعه به موقع یک فناوری نوظهور است. سند راهبردی توسعه فناوری نانوی ایران که سیاستگذاری این حوزه را طی افق 10 ساله (93-1384) در بردارد با تلاش های ستاد توسعه فناوری نانو در سال 1384 تصویب شد. سند مذکور شامل 53 برنامه اجرایی است که سازمانهای مختلف به عنوان متولی، مسئولیت اجرای هر برنامه را برعهده دارند. این مقاله قصد دارد تا با تمرکز بر سند توسعه فناوری نانو و با استفاده از رویکرد تحلیل شبکه ای، ضمن بررسی ارتباطات میان سازمانی، مراکز قدرت را در شبکه ارتباطی سند شناسایی کرده و مورد ارزیابی قرار دهد. مهم ترین ویژگی تحلیل شبکه ای این است که تفسیر و تحلیل جزیی بر حسب ویژگی های موضوعات مستقل را به تفسیر و تحلیل پدیده ها برحسب روابط میان کنشگران مستقل یک سیستم تبدیل کرده و کانون توجه را از افراد و ویژگی هایشان به جفت افراد و ارتباطات میانشان تغییر می دهد.

تحلیل شبکه ای، نانو تکنولوژی، روابط، مرکزیت، برنامه های اجرایی، سازمانها